KYIV, Ukrayna — Ukrayna kuvvetleri bu hafta işgal altındaki liman kenti Kherson’a doğru ilerlerken, Kremlin’in kukla yöneticileri, Prens Grigory Aleksandrovich Potemkin’in kemiklerini çalmak için özel bir görevle 18. yüzyıldan kalma bir taş katedrale bir ekip gönderdi.
18. yüzyıl fatihinin hatırası, Kremlin’de Rus imparatorluğunu restore etmeye kararlı olanlar için canlıdır. Sevgilisi Büyük Katerina’yı 1783’te Kırım’ı ilhak etmeye ikna eden Potemkin’di. Herson ve Odesa’nın kurucusu, şu anda Karadeniz boyunca güney Ukrayna’da bulunan bir egemenlik olan “Yeni Rusya”nın yaratılmasının peşindeydi. .
Başkan Vladimir V. Putin, uzun süredir kayıp olan bir imparatorluğun bir kısmını restore etme hedefiyle Şubat ayında Ukrayna’yı işgal ettiğinde, Potemkin’in vizyonuna başvurdu.
Şimdi, Bay Putin’in ordusu Odesa’ya yürüyüşünde başarısız olmuş ve Kherson’dan kovulmakla tehdit edilmişken, büyük planları tehlikede. Ancak Kremlin’e sadık olanlar arasında, Rusya’nın meşru imparatorluğu olarak gördüklerine olan inanç hâlâ derinlerde.
Böylece bir ekip, St. Catherine Katedrali’nin içindeki tek beyaz mermer mezar taşının altındaki bir mahzene indi.
Mahzeni ziyaret eden insanlara göre, Potemkin’in kalıntılarına ulaşmak için zeminde bir kapak açıp dar bir geçitten aşağı ineceklerdi. Orada, yükseltilmiş bir kürsü üzerinde tek bir haçla işaretlenmiş basit bir ahşap tabut bulurlardı.
Tabutun kapağının altında, Potemkin’in dikkatlice numaralandırılmış kafatası ve kemiklerini tutan küçük siyah bir çanta vardı.
Kremlin vekilleri hırsızlığı gizlemek için hiçbir çaba göstermedi – tam tersine. Rusya tarafından atanan Kherson bölgesinin başkanı Vladimir Saldo, Potemkin’in kalıntılarının Dnipro Nehri’nin batı kıyısındaki şehirden, Ukrayna birlikleri yaklaşırken Dnipro’nun doğusunda açıklanmayan bir yere götürüldüğünü söyledi.
Savaşın Durumu
Yerel Ukraynalı aktivistler, kilisenin yağmalandığını ve kemiklerle birlikte saygı duyulan Rus kahramanlarının heykellerinin kaldırıldığını doğruladı. “Büyük Catherine ve Potemkin” kitabının yazarı tarihçi Simon Sebag Montefiore’nin sayımına göre, Potemkin’in huzurlu barışı dokuzuncu kez kesintiye uğradı.
Bay Montefiore bir röportajda, kitabının 2000 yılında yayınlanmasından kısa bir süre sonra Kremlin’in, Bay Putin’in çalışmalarına ne kadar hayran olduğunu söylemek için kendisiyle temasa geçtiğini söyledi. Ancak Bay Montefiore Perşembe günü, Bay Putin’in tarih okumasının derinden kusurlu olduğunu ve savaşının, Potemkin’in ve erken Rus emperyalistlerinin inşasına yardım ettiği Mariupol ve Mykolaiv gibi Ukrayna şehirlerini mahvettiğini söyledi.
Kremlin tarafından atanan Kherson bölgesinin şefi Vladimir Saldo, Rus devlet medyası tarafından sağlanan bir fotoğrafta Eylül ayında Moskova’daki Kızıl Meydan’da konuşuyor. Bay Saldo, Potemkin’in kalıntılarının Kherson şehrinden alındığını söylüyor. Kredi… Havuz fotoğrafı Maksim Blinov
(“Potemkin köyü” terimi, istenmeyen bir durumu gizlemek için inşa edilmiş etkileyici bir cepheyi tanımlamak için icat edildi, ancak Bay Montefiore, terimin yanlış bir şekilde günümüz Ukrayna’sında başarıları gerçek olan prense atfedildiğini söylüyor.)
Potemkin, Putin’i ve temsil ettiği her şeyi hor görürdü” dedi. Potemkin ve İmparatoriçe Catherine, bu bölgeyi, farklı etnik kökenlere ve ulusal kökenlere sahip canlı bir insan karışımının yaşadığı, Akdeniz’e açılan kozmopolit bir pencere olarak gördüklerini söyledi.
Potemkin’in inşasına yardım ettiği şehirlerin yıkılmasının Putin’i bu eski zaferleri yok etme rolüne soktuğunu söyledi.
Potemkin’in mezarının yağmalanması, Rusya’nın Ukrayna kimliğini yok etme çabalarının bir parçası. Rus kuvvetleri, Ukrayna Ortodoks kiliseleri, ulusal anıtlar ve kültürel miras alanları da dahil olmak üzere Ukrayna hazinelerini yok etti ve sistematik olarak yağmaladı. 2300 yıl öncesine ait İskit kültürüne ait altın antikalarla kaçmak için uzmanlar gönderdiler.
24 Ekim itibariyle, Birleşmiş Milletler ajansı olan UNESCO, 200’den fazla kültürel mekanda hasar ve yıkımı belgeledi.
Ancak ünlü bir askeri komutan ve devlet adamı olan Potemkin’in kemikleri Kremlin’de yankı uyandırdı. Potemkin ve Catherine’in “aşırı çapkın yaşam tarzını ve coşkulu siyasi zaferlerini” kayıt altına alan Bay Montefiore, ikilinin “Romanov’un yaldızlı majestelerini” birleştirmeye çalıştıkları için Bay Putin ve aşırı milliyetçiler için tarihte sahip oldukları özel yere dikkat çekti. Stalinist bir süper gücün korkunç görkemiyle tuhaf, modern bir meleze dönüşen imparatorluk.”
Rus yöneticiler, Potemkin ve Catherine’in mirasına her zaman hayranlıkla bakmadılar – yüzyıllar boyunca Potemkin’in kalıntılarına olanların hikayesinin altını çizdiği bir gerçek.
Bay Montefiore, Potemkin 1791’de öldüğünde, yaslı imparatoriçe büyük bir cenaze töreni emretti ve cesedinin Kherson’a getirildiğini ve burada bir mahzende özel olarak inşa edilmiş bir mezarda açık olarak sergilendiğini yazdı.
Catherine 1796’da öldüğünde, burası bir tür hac yeri haline gelmişti ve 1801’deki suikastına kadar Rusya’yı yöneten oğlu ve halefi Paul I’i çileden çıkardı. Potemkin’in isimsiz bir mezara gömülmesini emretti ve bazı raporların önerdiği gibi yerel bir yetkiliye Potemkin’in kemiklerini yakındaki Devil’s Gorge’da parçalayıp dağıtmasını emrettiğini söyledi.
Yıllarca emirlerin yerine getirilip getirilmediği belli değildi.
1818’e kadar, mahzende yapılan bir arama, kalıntıların hala orada olduğunu tespit etmedi. 1859’da ve tekrar 1873’te, kalıntıların gerçekten de büyük prense ait olduğunu belirlemek için mezar tekrar açıldı. Kafatasında mumyalama işleminin bir parçası olarak bırakılan üçgen bir delik, öyle olduklarını kanıtladı.
Bolşevik Devrimi şiddetlenirken, St. Catherine’deki mahzen bir kez daha açıldı ve Bay Montefiore’nin kitabında belirttiği gibi, kalıntıları tutan devrimcilerin sararmış fotoğrafları vardı.
1930’da genç bir yazar, Komünistlerin Kherson’un Din Karşıtı Müzesi olarak yeniden adlandırdığı St. Catherine’s’i ziyaret etti.
“II. Catherine’in sevgilisi Potemkin’in kafatası” ve “II. Catherine’in sevgilisi Potemkin’in kemikleri”ni tutan iki garip sergi buldu. Keşiften kısa bir süre sonra, kalıntılar yine mahzene gömüldü.
Mezar, 1980’lerde kalıntıların kimliğini doğrulamak isteyen yetkililer tarafından sekizinci ve dokuzuncu kez açıldı.
Bay Montefiore, kitabını araştırırken, yazdığı kalıntıları görmek için bizzat St. Catherine’e gitti, ancak tahta tabutun içindeki basit siyah bir çantada hala saklanıyordu.
Şu anda nerede oldukları veya Kremlin’in onlarla ne yapmayı planladığı belli değil. Bay Montefiore, Potemkin’in kalıntılarının, “aşırı milliyetçiliğin tüyler ürpertici derecede kaba ve televizyon şovunda” yer alabilecekleri Rusya’ya gitmesini tamamen bekliyor.
18. yüzyıl fatihinin hatırası, Kremlin’de Rus imparatorluğunu restore etmeye kararlı olanlar için canlıdır. Sevgilisi Büyük Katerina’yı 1783’te Kırım’ı ilhak etmeye ikna eden Potemkin’di. Herson ve Odesa’nın kurucusu, şu anda Karadeniz boyunca güney Ukrayna’da bulunan bir egemenlik olan “Yeni Rusya”nın yaratılmasının peşindeydi. .
Başkan Vladimir V. Putin, uzun süredir kayıp olan bir imparatorluğun bir kısmını restore etme hedefiyle Şubat ayında Ukrayna’yı işgal ettiğinde, Potemkin’in vizyonuna başvurdu.
Şimdi, Bay Putin’in ordusu Odesa’ya yürüyüşünde başarısız olmuş ve Kherson’dan kovulmakla tehdit edilmişken, büyük planları tehlikede. Ancak Kremlin’e sadık olanlar arasında, Rusya’nın meşru imparatorluğu olarak gördüklerine olan inanç hâlâ derinlerde.
Böylece bir ekip, St. Catherine Katedrali’nin içindeki tek beyaz mermer mezar taşının altındaki bir mahzene indi.
Mahzeni ziyaret eden insanlara göre, Potemkin’in kalıntılarına ulaşmak için zeminde bir kapak açıp dar bir geçitten aşağı ineceklerdi. Orada, yükseltilmiş bir kürsü üzerinde tek bir haçla işaretlenmiş basit bir ahşap tabut bulurlardı.
Tabutun kapağının altında, Potemkin’in dikkatlice numaralandırılmış kafatası ve kemiklerini tutan küçük siyah bir çanta vardı.
Kremlin vekilleri hırsızlığı gizlemek için hiçbir çaba göstermedi – tam tersine. Rusya tarafından atanan Kherson bölgesinin başkanı Vladimir Saldo, Potemkin’in kalıntılarının Dnipro Nehri’nin batı kıyısındaki şehirden, Ukrayna birlikleri yaklaşırken Dnipro’nun doğusunda açıklanmayan bir yere götürüldüğünü söyledi.
Savaşın Durumu
- Yükselme Korkuları: Başkan Biden, Rusya’ya Ukrayna’da taktik nükleer silah kullanmanın “ciddi bir hata” olacağı uyarısını yineledi. Batılı yetkililerin Moskova’nın Kiev’in sözde kirli bombayı patlatmaya hazırlandığına dair yanlış iddialarda bulunarak savaşı tırmandırmak için bir bahane yaratmaya çalıştığını söylemesi üzerine yaptığı açıklamalar geldi.
- Drone Karşı Savaş: Rusya, son haftalarda İran yapımı insansız hava araçlarıyla Ukrayna şehirlerini terörize etmeye başladığından beri, Ukrayna odağını yoğun bir insansız hava aracı stratejisine çevirdi. Aceleyle toplanan çaba şaşırtıcı derecede başarılı oldu.
- Yıkılmış Bir Ülke :Kurtarılmış kasabalara dönen Ukraynalılar, şaşırtıcı ölçekte yıkım, hayati hizmetler kesintisi ve önlerinde ölümcül bir kış beklentisiyle karşı karşıya.
- Yeni Bir Cephe?: Rusya’nın batı komşusu Beyaz Rusya’ya binlerce asker yığması, Moskova’nın savaşta yeni bir cephe açmayı planlayabileceğine dair korkuları artırıyor. Ancak Kiev ve Washington’daki yetkililer, birikimin ciddi bir tehdit oluşturup oluşturmadığı konusunda şüphe uyandırıyor.
Yerel Ukraynalı aktivistler, kilisenin yağmalandığını ve kemiklerle birlikte saygı duyulan Rus kahramanlarının heykellerinin kaldırıldığını doğruladı. “Büyük Catherine ve Potemkin” kitabının yazarı tarihçi Simon Sebag Montefiore’nin sayımına göre, Potemkin’in huzurlu barışı dokuzuncu kez kesintiye uğradı.
Bay Montefiore bir röportajda, kitabının 2000 yılında yayınlanmasından kısa bir süre sonra Kremlin’in, Bay Putin’in çalışmalarına ne kadar hayran olduğunu söylemek için kendisiyle temasa geçtiğini söyledi. Ancak Bay Montefiore Perşembe günü, Bay Putin’in tarih okumasının derinden kusurlu olduğunu ve savaşının, Potemkin’in ve erken Rus emperyalistlerinin inşasına yardım ettiği Mariupol ve Mykolaiv gibi Ukrayna şehirlerini mahvettiğini söyledi.
Kremlin tarafından atanan Kherson bölgesinin şefi Vladimir Saldo, Rus devlet medyası tarafından sağlanan bir fotoğrafta Eylül ayında Moskova’daki Kızıl Meydan’da konuşuyor. Bay Saldo, Potemkin’in kalıntılarının Kherson şehrinden alındığını söylüyor. Kredi… Havuz fotoğrafı Maksim Blinov
(“Potemkin köyü” terimi, istenmeyen bir durumu gizlemek için inşa edilmiş etkileyici bir cepheyi tanımlamak için icat edildi, ancak Bay Montefiore, terimin yanlış bir şekilde günümüz Ukrayna’sında başarıları gerçek olan prense atfedildiğini söylüyor.)
Potemkin, Putin’i ve temsil ettiği her şeyi hor görürdü” dedi. Potemkin ve İmparatoriçe Catherine, bu bölgeyi, farklı etnik kökenlere ve ulusal kökenlere sahip canlı bir insan karışımının yaşadığı, Akdeniz’e açılan kozmopolit bir pencere olarak gördüklerini söyledi.
Potemkin’in inşasına yardım ettiği şehirlerin yıkılmasının Putin’i bu eski zaferleri yok etme rolüne soktuğunu söyledi.
Potemkin’in mezarının yağmalanması, Rusya’nın Ukrayna kimliğini yok etme çabalarının bir parçası. Rus kuvvetleri, Ukrayna Ortodoks kiliseleri, ulusal anıtlar ve kültürel miras alanları da dahil olmak üzere Ukrayna hazinelerini yok etti ve sistematik olarak yağmaladı. 2300 yıl öncesine ait İskit kültürüne ait altın antikalarla kaçmak için uzmanlar gönderdiler.
24 Ekim itibariyle, Birleşmiş Milletler ajansı olan UNESCO, 200’den fazla kültürel mekanda hasar ve yıkımı belgeledi.
Ancak ünlü bir askeri komutan ve devlet adamı olan Potemkin’in kemikleri Kremlin’de yankı uyandırdı. Potemkin ve Catherine’in “aşırı çapkın yaşam tarzını ve coşkulu siyasi zaferlerini” kayıt altına alan Bay Montefiore, ikilinin “Romanov’un yaldızlı majestelerini” birleştirmeye çalıştıkları için Bay Putin ve aşırı milliyetçiler için tarihte sahip oldukları özel yere dikkat çekti. Stalinist bir süper gücün korkunç görkemiyle tuhaf, modern bir meleze dönüşen imparatorluk.”
Rus yöneticiler, Potemkin ve Catherine’in mirasına her zaman hayranlıkla bakmadılar – yüzyıllar boyunca Potemkin’in kalıntılarına olanların hikayesinin altını çizdiği bir gerçek.
Bay Montefiore, Potemkin 1791’de öldüğünde, yaslı imparatoriçe büyük bir cenaze töreni emretti ve cesedinin Kherson’a getirildiğini ve burada bir mahzende özel olarak inşa edilmiş bir mezarda açık olarak sergilendiğini yazdı.
Catherine 1796’da öldüğünde, burası bir tür hac yeri haline gelmişti ve 1801’deki suikastına kadar Rusya’yı yöneten oğlu ve halefi Paul I’i çileden çıkardı. Potemkin’in isimsiz bir mezara gömülmesini emretti ve bazı raporların önerdiği gibi yerel bir yetkiliye Potemkin’in kemiklerini yakındaki Devil’s Gorge’da parçalayıp dağıtmasını emrettiğini söyledi.
Yıllarca emirlerin yerine getirilip getirilmediği belli değildi.
1818’e kadar, mahzende yapılan bir arama, kalıntıların hala orada olduğunu tespit etmedi. 1859’da ve tekrar 1873’te, kalıntıların gerçekten de büyük prense ait olduğunu belirlemek için mezar tekrar açıldı. Kafatasında mumyalama işleminin bir parçası olarak bırakılan üçgen bir delik, öyle olduklarını kanıtladı.
Bolşevik Devrimi şiddetlenirken, St. Catherine’deki mahzen bir kez daha açıldı ve Bay Montefiore’nin kitabında belirttiği gibi, kalıntıları tutan devrimcilerin sararmış fotoğrafları vardı.
1930’da genç bir yazar, Komünistlerin Kherson’un Din Karşıtı Müzesi olarak yeniden adlandırdığı St. Catherine’s’i ziyaret etti.
“II. Catherine’in sevgilisi Potemkin’in kafatası” ve “II. Catherine’in sevgilisi Potemkin’in kemikleri”ni tutan iki garip sergi buldu. Keşiften kısa bir süre sonra, kalıntılar yine mahzene gömüldü.
Mezar, 1980’lerde kalıntıların kimliğini doğrulamak isteyen yetkililer tarafından sekizinci ve dokuzuncu kez açıldı.
Bay Montefiore, kitabını araştırırken, yazdığı kalıntıları görmek için bizzat St. Catherine’e gitti, ancak tahta tabutun içindeki basit siyah bir çantada hala saklanıyordu.
Şu anda nerede oldukları veya Kremlin’in onlarla ne yapmayı planladığı belli değil. Bay Montefiore, Potemkin’in kalıntılarının, “aşırı milliyetçiliğin tüyler ürpertici derecede kaba ve televizyon şovunda” yer alabilecekleri Rusya’ya gitmesini tamamen bekliyor.