URUEÑA, İspanya — Kuzeybatı İspanya’da bir tepenin üzerinde yer alan Urueña, ayçiçeği ve arpa tarlalarının yanı sıra ünlü bir şaraphaneden oluşan geniş ve rüzgarlı bir manzaraya bakmaktadır. Bazı dükkanların duvarları doğrudan köyün 12. yüzyıl surlarına inşa edilmiştir.
engebeli güzelliğine rağmen, Urueña, İspanyol kırsalındaki birçok köy gibi, son on yılda nüfusu sadece 100 tam zamanlı sakinde sabit bırakan yaşlanan ve azalan bir nüfusla mücadele etti. Kasap ve fırıncı yok – ikisi de son birkaç ayda emekli oldu. Yerel okulun sadece dokuz öğrencisi var.
Ancak son on yıldır Urueña’da tek bir işletme büyüyor: kitaplar. Dokuz özel kitapçı da dahil olmak üzere kitap satan 11 mağaza var.
“Kitapçısı olmayan bir köyde doğdum ve insanların kesinlikle topraklarını ve hayvanlarını çiftçiliğe yaklaşık olarak olduğundan çok daha fazla önemsediği bir köyde doğdum. kitaplar,” dedi 53 yaşındaki Urueña belediye başkanı Francisco Rodriguez. “Bu değişiklik biraz garip ama küçücük bir yerin kültür merkezi haline gelmesi gurur kaynağı, bu da bizi çevremizdeki diğer köylerden kesinlikle farklı ve özel kılıyor.”
Urueña, İspanya kırsalındaki birçok köy gibi, son yıllarda yaşlanan ve azalan bir nüfusla mücadele etti. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Urueña’yı edebi bir merkeze dönüştürme girişimi, eyalet yetkililerinin köy binalarını restore etmek ve kitapçılara dönüştürmek ve bir sergi ve konferans merkezi inşa etmek için yaklaşık 3 milyon avro veya yaklaşık 3,3 milyon dolar yatırım yaptığı 2007 yılına kadar uzanıyor. Bir kitapçı işletmek isteyenlere ayda 10 € sembolik bir kiralama ücreti teklif ettiler.
Plan, Urueña’yı kitap turizmi ile canlı tutmak ve onu Avrupa’daki diğer kırsal edebiyat merkezlerinden, özellikle Fransa’da Montmorillon ve Britanya’da Hay-on-Wye’den sonra modelleyerek tutmaktı. Hay uzun süredir kıtanın en ünlü edebiyat festivallerinden birine ev sahipliği yapıyor.
İspanya, yaklaşık 3.000 bağımsız kitapçıdan oluşan bir ağı besleyerek Avrupa’nın en büyük kitap yayıncılığı pazarlarından birine sahiptir ve kırtasiye dükkanları ve kitap satan diğer yerler sayılırsa bu sayıyı ikiye katlar. Ancak, İspanya’nın bağımsız kitapçılarını temsil eden bir dernek olan CEGAL’in sözcüsü Álvaro Manso’ya göre kitapçıların yaklaşık yüzde 40’ının yıllık geliri 90.000 Euro’dan az, bu da “geçimlik bir işletme” işletmek anlamına geliyor.
İçi boş nüfusa rağmen, kitapçılar kurma dürtüsü Urueña’daki turizm ofisinin 2021’de 19.000 ziyaretçi kaydetmesine yol açtı. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
İspanya, Avrupa’nın en büyük kitap yayıncılığı pazarlarından birine sahiptir. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Urueña’daki bir kitapçıda sergilenen eski bir daktilo modeli. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
“Eğilim, boyutun önemli olduğu ve çok küçük kitapçıların çoğunun ortadan kalkacağı bir eğilim” dedi Bay Manso, kitap sektörlerinin konsolide olduğu diğer ülkelerde olduğu gibi. Küçük işletmelerin rekabet etmesine yardımcı olmak için, İspanya kültür bakanlığı bu ay kitap sektörünün modernleşmesi ve dijitalleşmesi için 9 milyon € sübvansiyon tahsis etti.
Okuyucu seviyelerinin pek yüksek olmadığı İspanya’da ülke çapındaki devasa kitapçı ağının hayatta kalması “bu ülkenin en büyük paradokslarından biri, ama bence bir tür kitap balonu içinde yaşıyoruz. Urueña’da bir kitapçıya sahip olan Victor López-Bachiller, dedi.
Kiralar düşük olduğundan, Bay López-Bachiller, “Pedro Páramo” gibi İspanyolca klasiklerinden her şeyi bir dizi ikinci el kitap satarak finansal olarak ayakta kalabileceğini söyledi. adlı – Tenten gibi çizgi romanlara. Mağazasında ayrıca Jack Kerouac, JRR Tolkien, Karen Blixen ve Patricia Highsmith gibi yazarlar tarafından kullanıldığı söylenen yaklaşık 50 eski daktilo modeli sergileniyor. Urueña belediye başkanı
Francisco Rodriguez, bir turizm destinasyonu olmanın daha fazla tam zamanlı sakinin taşınacağının garantisi olmadığını kabul etti. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Bay. 47 yaşındaki López-Bachiller, köyün çoğu emekli olan yaklaşık 100 sakini arasında yer alıyor.
Gazeteci Tamara Crespo ve fotoğrafçı olan kocası Fidel Raso, bölgeyi edebiyat merkezine dönüştürme çabasından önce 2001 yılında Urueña’da bir ev satın aldı. Şimdi orada bir kitapçı da işletiyorlar.
Mağazası foto muhabirliğine odaklanan Bayan Crespo, “Burada olmanın sadece kirasız bir kitapçıya sahip olmak istemekle değil, aynı zamanda belirli bir yaşam biçimini benimsemek ve bir topluluk oluşturmakla da ilgili olduğunu hissediyorum” dedi. .
Birkaç şikayetinden biri, diğer bazı kitapçı sahiplerinin yalnızca ara sıra, özellikle hafta sonları, daha fazla ziyaretçi olacağını bildiklerinde, her ne kadar daha fazla ziyaretçi olacağını bildikleridir. yatırım projesi, mağazalarının haftada en az dört gün açılmasını şart koşuyor.
Ayrıca, Urueña kitap severler için bir mıknatısa dönüşmesine rağmen, köy nüfusunun son yirmi yılda hafifçe düşmeye devam ettiğini kaydetti.
Bay. 47 yaşındaki López-Bachiller, köyde yaşayanlar arasında. Sadece 100 tam zamanlı sakinleri vardır. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Belediye başkanı Rodriguez, bir turizm destinasyonu olmanın, daha fazla tam zamanlı sakinin taşınıp köyü canlı tutacağının garantisi olmadığını kabul etti. Esnafın son zamanlarda emekli olması bunun bir kanıtıydı.
“Bu çok talihsiz bir durum, ancak burada yeni kasabımızı devralmak isteyen genç nesilden kimseyi bulamadık” dedi.
Sabahki ekmek ve et şimdi komşu bir kasabadan getiriliyor.
Belediye başkanının öngördüğü gibi, kırsal İspanya’nın elverişsiz demografisi – şimdi “La España vacía” veya “boş İspanya” olarak bilinen bir fenomen – devam eden bir hayatta kalma mücadelesi sunacak.
Bununla birlikte, kitapçı girişimi meyvelerini verdi.
Urueña, manzaralı konumu ve pitoresk binaları nedeniyle ve nispeten ulaşılması kolay konumu nedeniyle sübvansiyonlar için seçildi. Kuzeybatı İspanya’da bir otoyolun dışında ve Madrid’den arabayla iki saatten biraz fazla ve ortaçağ kenti Valladolid’den yaklaşık 30 mil uzaklıkta.
Urueña, 12. yüzyıldan kalma surlarla çevrilidir ve Valladolid’den yaklaşık 30 mil uzaklıkta, kuzeybatı İspanya’nın engebeli güzel kırsalında yer alır. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Urueña’daki turizm ofisi, 2021’de, koronavirüs pandemisinin ortasında bile 19.000 ziyaretçi kaydetti. Yetkililer, gerçek sayının çok daha yüksek olduğunu söylüyor çünkü pek çok günlük gezici ofiste durmamaktadır. Köy ayrıca hat dersleri, tiyatro gösterileri ve konferanslar gibi kültürel etkinlikler düzenlemek için yılda yaklaşık 70.000 € kamu parası alıyor.
Urueña’da sinemayla ilgili yayınlarda uzmanlaşmış bir kitapçısı olan Isaac García, daha önce ortağı Inés Toharia ile Galler’deki kitap cenneti Hay-on-Wye’nin hemen dışında yaşamıştı. Çift, İspanya’nın kalbinde kendi kitapçılarına sahip olma fırsatını değerlendirdi.
“Harika bir işi rüya gibi bir kırsal yaşam tarzıyla birleştirebileceğimizi hissettik, ancak bu sefer kendi ülkemizde,” dedi Bay García. “Hay’in elbette olgunlaşması ve kendisini bir edebiyat merkezi olarak kurması için çok daha fazla zamanı oldu, ama sanırım oraya Urueña’da yavaş yavaş ulaşıyoruz.”
Isaac García ve ortağı, İspanya’nın göbeğinde kendi kitapçılarına sahip olma şansını yakaladılar. “Harika bir işi rüya gibi bir kırsal yaşam tarzıyla birleştirebileceğimizi hissettik” dedi. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Filmleri yansıtmak için bazen mağazalarının arka duvarını kullanırlar, ancak köyde açık hava sinema akşamları planlama girişimlerinin zor olduğu kanıtlanmıştır.
“Burası film gecesi için çok rüzgarlı oluyor,” diye açıkladı Bay García.
Kitapçılar gelmeden önce bile Urueña’nın kültürel çekicilikleri vardı.
Uzun süredir ikamet eden Joaquín Díaz, İspanyol bir halk şarkıcısı ve etnograftır. Şimdi 74 yaşında olan Bay Díaz, 1980’lerde Valladolid’den Urueña’ya taşındı ve geniş bir geleneksel enstrüman, kitap ve kayıt koleksiyonu topladığı eski bir binada yaşıyor. Evi, otuz yıl önce eyalet yetkilileri tarafından müzeye çevrildi.
“Ben gerçekçiyim ve fazla nostaljik olmaya inanmıyorum,” dedi Bay Díaz, Urueña gibi köylerde geleneksel mağazaların ve zanaatların kaybolması hakkında. “Genel olarak, İspanyol kırsalında hayat 50 yıl öncesine göre çok daha kolay ve kimse kitapların satılabileceğini ve buraya geldiğimde bu köyü kurtarmaya yardım edebileceğini hayal edemezdi.”
Urueña’da köyü “Villa del Libro” veya “Kitap Kasabası” olarak tanımlayan taş mektuplar. Kendisini bir edebiyat merkezi olarak yeniden icat ederek nüfus azalmasıyla mücadele etmeye çalıştı. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
engebeli güzelliğine rağmen, Urueña, İspanyol kırsalındaki birçok köy gibi, son on yılda nüfusu sadece 100 tam zamanlı sakinde sabit bırakan yaşlanan ve azalan bir nüfusla mücadele etti. Kasap ve fırıncı yok – ikisi de son birkaç ayda emekli oldu. Yerel okulun sadece dokuz öğrencisi var.
Ancak son on yıldır Urueña’da tek bir işletme büyüyor: kitaplar. Dokuz özel kitapçı da dahil olmak üzere kitap satan 11 mağaza var.
“Kitapçısı olmayan bir köyde doğdum ve insanların kesinlikle topraklarını ve hayvanlarını çiftçiliğe yaklaşık olarak olduğundan çok daha fazla önemsediği bir köyde doğdum. kitaplar,” dedi 53 yaşındaki Urueña belediye başkanı Francisco Rodriguez. “Bu değişiklik biraz garip ama küçücük bir yerin kültür merkezi haline gelmesi gurur kaynağı, bu da bizi çevremizdeki diğer köylerden kesinlikle farklı ve özel kılıyor.”
Urueña, İspanya kırsalındaki birçok köy gibi, son yıllarda yaşlanan ve azalan bir nüfusla mücadele etti. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Urueña’yı edebi bir merkeze dönüştürme girişimi, eyalet yetkililerinin köy binalarını restore etmek ve kitapçılara dönüştürmek ve bir sergi ve konferans merkezi inşa etmek için yaklaşık 3 milyon avro veya yaklaşık 3,3 milyon dolar yatırım yaptığı 2007 yılına kadar uzanıyor. Bir kitapçı işletmek isteyenlere ayda 10 € sembolik bir kiralama ücreti teklif ettiler.
Plan, Urueña’yı kitap turizmi ile canlı tutmak ve onu Avrupa’daki diğer kırsal edebiyat merkezlerinden, özellikle Fransa’da Montmorillon ve Britanya’da Hay-on-Wye’den sonra modelleyerek tutmaktı. Hay uzun süredir kıtanın en ünlü edebiyat festivallerinden birine ev sahipliği yapıyor.
İspanya, yaklaşık 3.000 bağımsız kitapçıdan oluşan bir ağı besleyerek Avrupa’nın en büyük kitap yayıncılığı pazarlarından birine sahiptir ve kırtasiye dükkanları ve kitap satan diğer yerler sayılırsa bu sayıyı ikiye katlar. Ancak, İspanya’nın bağımsız kitapçılarını temsil eden bir dernek olan CEGAL’in sözcüsü Álvaro Manso’ya göre kitapçıların yaklaşık yüzde 40’ının yıllık geliri 90.000 Euro’dan az, bu da “geçimlik bir işletme” işletmek anlamına geliyor.
İçi boş nüfusa rağmen, kitapçılar kurma dürtüsü Urueña’daki turizm ofisinin 2021’de 19.000 ziyaretçi kaydetmesine yol açtı. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
İspanya, Avrupa’nın en büyük kitap yayıncılığı pazarlarından birine sahiptir. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Urueña’daki bir kitapçıda sergilenen eski bir daktilo modeli. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
“Eğilim, boyutun önemli olduğu ve çok küçük kitapçıların çoğunun ortadan kalkacağı bir eğilim” dedi Bay Manso, kitap sektörlerinin konsolide olduğu diğer ülkelerde olduğu gibi. Küçük işletmelerin rekabet etmesine yardımcı olmak için, İspanya kültür bakanlığı bu ay kitap sektörünün modernleşmesi ve dijitalleşmesi için 9 milyon € sübvansiyon tahsis etti.
Okuyucu seviyelerinin pek yüksek olmadığı İspanya’da ülke çapındaki devasa kitapçı ağının hayatta kalması “bu ülkenin en büyük paradokslarından biri, ama bence bir tür kitap balonu içinde yaşıyoruz. Urueña’da bir kitapçıya sahip olan Victor López-Bachiller, dedi.
Kiralar düşük olduğundan, Bay López-Bachiller, “Pedro Páramo” gibi İspanyolca klasiklerinden her şeyi bir dizi ikinci el kitap satarak finansal olarak ayakta kalabileceğini söyledi. adlı – Tenten gibi çizgi romanlara. Mağazasında ayrıca Jack Kerouac, JRR Tolkien, Karen Blixen ve Patricia Highsmith gibi yazarlar tarafından kullanıldığı söylenen yaklaşık 50 eski daktilo modeli sergileniyor. Urueña belediye başkanı
Francisco Rodriguez, bir turizm destinasyonu olmanın daha fazla tam zamanlı sakinin taşınacağının garantisi olmadığını kabul etti. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Bay. 47 yaşındaki López-Bachiller, köyün çoğu emekli olan yaklaşık 100 sakini arasında yer alıyor.
Gazeteci Tamara Crespo ve fotoğrafçı olan kocası Fidel Raso, bölgeyi edebiyat merkezine dönüştürme çabasından önce 2001 yılında Urueña’da bir ev satın aldı. Şimdi orada bir kitapçı da işletiyorlar.
Mağazası foto muhabirliğine odaklanan Bayan Crespo, “Burada olmanın sadece kirasız bir kitapçıya sahip olmak istemekle değil, aynı zamanda belirli bir yaşam biçimini benimsemek ve bir topluluk oluşturmakla da ilgili olduğunu hissediyorum” dedi. .
Birkaç şikayetinden biri, diğer bazı kitapçı sahiplerinin yalnızca ara sıra, özellikle hafta sonları, daha fazla ziyaretçi olacağını bildiklerinde, her ne kadar daha fazla ziyaretçi olacağını bildikleridir. yatırım projesi, mağazalarının haftada en az dört gün açılmasını şart koşuyor.
Ayrıca, Urueña kitap severler için bir mıknatısa dönüşmesine rağmen, köy nüfusunun son yirmi yılda hafifçe düşmeye devam ettiğini kaydetti.
Bay. 47 yaşındaki López-Bachiller, köyde yaşayanlar arasında. Sadece 100 tam zamanlı sakinleri vardır. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Belediye başkanı Rodriguez, bir turizm destinasyonu olmanın, daha fazla tam zamanlı sakinin taşınıp köyü canlı tutacağının garantisi olmadığını kabul etti. Esnafın son zamanlarda emekli olması bunun bir kanıtıydı.
“Bu çok talihsiz bir durum, ancak burada yeni kasabımızı devralmak isteyen genç nesilden kimseyi bulamadık” dedi.
Sabahki ekmek ve et şimdi komşu bir kasabadan getiriliyor.
Belediye başkanının öngördüğü gibi, kırsal İspanya’nın elverişsiz demografisi – şimdi “La España vacía” veya “boş İspanya” olarak bilinen bir fenomen – devam eden bir hayatta kalma mücadelesi sunacak.
Bununla birlikte, kitapçı girişimi meyvelerini verdi.
Urueña, manzaralı konumu ve pitoresk binaları nedeniyle ve nispeten ulaşılması kolay konumu nedeniyle sübvansiyonlar için seçildi. Kuzeybatı İspanya’da bir otoyolun dışında ve Madrid’den arabayla iki saatten biraz fazla ve ortaçağ kenti Valladolid’den yaklaşık 30 mil uzaklıkta.
Urueña, 12. yüzyıldan kalma surlarla çevrilidir ve Valladolid’den yaklaşık 30 mil uzaklıkta, kuzeybatı İspanya’nın engebeli güzel kırsalında yer alır. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Urueña’daki turizm ofisi, 2021’de, koronavirüs pandemisinin ortasında bile 19.000 ziyaretçi kaydetti. Yetkililer, gerçek sayının çok daha yüksek olduğunu söylüyor çünkü pek çok günlük gezici ofiste durmamaktadır. Köy ayrıca hat dersleri, tiyatro gösterileri ve konferanslar gibi kültürel etkinlikler düzenlemek için yılda yaklaşık 70.000 € kamu parası alıyor.
Urueña’da sinemayla ilgili yayınlarda uzmanlaşmış bir kitapçısı olan Isaac García, daha önce ortağı Inés Toharia ile Galler’deki kitap cenneti Hay-on-Wye’nin hemen dışında yaşamıştı. Çift, İspanya’nın kalbinde kendi kitapçılarına sahip olma fırsatını değerlendirdi.
“Harika bir işi rüya gibi bir kırsal yaşam tarzıyla birleştirebileceğimizi hissettik, ancak bu sefer kendi ülkemizde,” dedi Bay García. “Hay’in elbette olgunlaşması ve kendisini bir edebiyat merkezi olarak kurması için çok daha fazla zamanı oldu, ama sanırım oraya Urueña’da yavaş yavaş ulaşıyoruz.”
Isaac García ve ortağı, İspanya’nın göbeğinde kendi kitapçılarına sahip olma şansını yakaladılar. “Harika bir işi rüya gibi bir kırsal yaşam tarzıyla birleştirebileceğimizi hissettik” dedi. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda
Filmleri yansıtmak için bazen mağazalarının arka duvarını kullanırlar, ancak köyde açık hava sinema akşamları planlama girişimlerinin zor olduğu kanıtlanmıştır.
“Burası film gecesi için çok rüzgarlı oluyor,” diye açıkladı Bay García.
Kitapçılar gelmeden önce bile Urueña’nın kültürel çekicilikleri vardı.
Uzun süredir ikamet eden Joaquín Díaz, İspanyol bir halk şarkıcısı ve etnograftır. Şimdi 74 yaşında olan Bay Díaz, 1980’lerde Valladolid’den Urueña’ya taşındı ve geniş bir geleneksel enstrüman, kitap ve kayıt koleksiyonu topladığı eski bir binada yaşıyor. Evi, otuz yıl önce eyalet yetkilileri tarafından müzeye çevrildi.
“Ben gerçekçiyim ve fazla nostaljik olmaya inanmıyorum,” dedi Bay Díaz, Urueña gibi köylerde geleneksel mağazaların ve zanaatların kaybolması hakkında. “Genel olarak, İspanyol kırsalında hayat 50 yıl öncesine göre çok daha kolay ve kimse kitapların satılabileceğini ve buraya geldiğimde bu köyü kurtarmaya yardım edebileceğini hayal edemezdi.”
Urueña’da köyü “Villa del Libro” veya “Kitap Kasabası” olarak tanımlayan taş mektuplar. Kendisini bir edebiyat merkezi olarak yeniden icat ederek nüfus azalmasıyla mücadele etmeye çalıştı. Kredi… The New York Times için Samuel Ortanda