PARİS — Litvanya başbakanı için — ve Litvanya, Moskova’nın imparatorluğunda yaşam hakkında bir şeyler biliyor – Başkan Vladimir V. Putin’in Ukrayna devletini başıboş bir şekilde reddetmesi, Rus birliklerinin doğu kısmına gönderilmesini haklı çıkarmak için kullanılır. bu devlet, “Kafka ve Orwell’i utandırın.”
Başbakan Ingrida Šimonyte, Salı günü Bay Putin’in Ukrayna’nın iki ayrılıkçı bölgesini, Donetsk ve Luhansk’ı tanıma kararına ilişkin tehditkar açıklaması hakkında “hiçbir düşüş çok düşük, hiçbir yalan çok açık değil” dedi. . Ancak bu konuşma, Sovyetler Birliği’nin çöküşünden 30 yıldan fazla bir süre sonra, Sovyetler Birliği’nin ikiyüzlü konuşmasını yeniden canlandırdıysa, Sovyet tehdidini ve onunla birlikte gelen Soğuk Savaş’ı da yeniden alevlendirdi mi?
Pek çok düzeyde, Bay Putin’in intikamcı Rusya’sının Batı’ya sunduğu meydan okuma farklıdır. Bu Rusya’nın küresel bir ideoloji iddiası yok. Soğuk Savaş kapalı sistemlere dayanıyordu; bilgisayar teknolojisi buna bir son verdi. Hiçbir Sovyet tankı Prusya ovalarında yuvarlanmaya ve tüm Avrupa’yı totaliter bir imparatorlukta emmeye hazır değil. Nükleer Armagedon masada değil.
Yine de, belki de, kan dökülmesinden sorumlu olacak gaspçılar tarafından yönetilen hayali bir ulusa karşı Rusya’nın “misilleme önlemleri almaya her hakkı” olduğunu söyleyerek, büyük çaplı bir savaşa zemin hazırlama şeklinden dolayı, Bay Mr. Putin’in kararı, 2014’te Kırım’ı ilhak etmesinin ötesine geçen bir kırılma noktası gibi geldi. Avrupa’nın en karanlık günlerinin hayaletini yaşattı. Avrupa’nın bütününün dış sınırını belirleyen ve 1989’dan bağımsız bir işaret koydu.
Rus başkanının agresif hareketi, Başkan’ın yüzüne bir tokat gibi indi. Rusya ile ilişki kurma çabalarına öncülük eden Fransa’dan Emmanuel Macron ve en azından şimdilik, yeniden yapılandırılmış bazı Avrupa güvenlik mimarisi fikrini can çekişen bıraktı.
Başkan Vladimir V. Putin ve Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron bu ay Moskova’da. Macron daha sonra uçağındaki gazetecilere, Rusya cumhurbaşkanının 2019’daki bir önceki toplantısında olduğundan daha katı, izole ve ideolojik olarak boyun eğmez olduğunu söyledi. Kredi… Sputnik, aracılığıyla Reuters
Bunun yerine, Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken’in damgasını vurduğu bir dünyada bölünme ve yüzleşme belirdi. “Cumhurbaşkanı Putin’in uluslararası hukuka ve normlara açık bir saygısızlığı” olarak nitelendirdi. Beyaz Saray, Rusya’nın hareketini “istila başlangıcı” olarak nitelendirdi.
Çin, Bay Putin’e verdiği destek ile egemen ulusların toprak bütünlüğüne verdiği destek arasında ince bir çizgide yürürken, bu normların desteklenmesi gerektiğini söylerken Rusya’yı eleştirmeyi reddetti. Yine de, Rusya ve Çin’in “sınırsız” bir dostluğu pekiştirdiği bir ayda, Bay Putin’in Ukrayna’ya asker gönderme emri, Rus ordusunun ve Çin’in ideolojik ve ekonomik ağırlığının nasıl güçlü bir anti-demokratik cephe oluşturabileceğini gösterdi.
Başkan Biden sık sık liberal demokrasi ile otokratik sistemler arasında bir “büküm noktası”na atıfta bulundu. Şimdilik bu nokta, adı sınır bölgesi anlamına gelen bir ülkenin Donetsk ve Luhansk bölgelerinde yer alıyor gibi görünüyor.
Bay Putin’in ne kadar ileri gitmeye hazır olduğu belirsizliğini koruyor. Cumhurbaşkanlığındaki üst düzey bir Fransız yetkili, hükümet uygulamalarına uygun olarak anonimlik konusunda ısrar etti, Rus liderin konuşmasını aynı anda “sert ve diyebilirim ki, paranoyak” olarak nitelendirdi.
Bunun, Macron’un bu ayın başlarında Kremlin’de 20 metrelik bir masanın sonunda bulduğu ve daha sonra uçağındaki gazetecilere daha katı, izole olarak tanımladığı adamla uyumlu olduğunu öne sürdü. ve ideolojik olarak 2019’daki önceki toplantılarına göre boyun eğmez.
Yine de Polonius’un Shakespeare’in Hamlet’inde belirttiği gibi, “Bu delilik olsa da, yine de içinde bir yöntem var.”
Bay Putin, Ukrayna’nın Rusya’ya karşı bir Amerikan önleyici saldırı için “ileri sıçrama tahtası” olarak gördüğü tüm çılgın hayallerine rağmen, NATO’nun Rusya’nın sınırlarına genişlemesine ve o zamandan beri Batı demokrasilerine karşı durmadan savunmasını geliştiriyor. 2008’de Rusya’nın Gürcistan’ı işgali. Ukrayna sınırında ve ayrılıkçı bölgelerdeki tahmini 190.000 Rus ve ayrılıkçı asker, bu saplantının yalnızca son ifadesidir.
Açık soru, Bay Putin’in bu dürtünün sonucu olarak daha mı zayıfladığı yoksa daha mı güçlendiğidir.
Alman savunma bakanının Salı günü Litvanya’nın Rukla kentindeki ziyareti sırasında düzenlenen törene katıldılar. Kredi… Petras Malukas/Agence France-Presse — Getty Images
Bazı açılardan niyetinin tam tersini başardı. Amerikalı yetkililer, onun varlık nedeni için ortalıkta dolaşan bir NATO ittifakını harekete geçirdiğini ve birleştirdiğini iddia ediyor. Ukrayna kamuoyunu kararlı bir şekilde Rusya’ya karşı ve NATO ile Batı’yı kucaklamaya doğru kaydırdı. Almanya’nın Salı günü 11 milyar dolarlık Nord Stream 2 doğal gaz boru hattını son darbe olarak bloke etmesiyle zaten savunmasız, çeşitlendirilmemiş bir ekonomiye zarar verdi.
Ukrayna’da Rating Group organizasyonu tarafından bu ay yapılan bir anket, Aralık ayındaki yüzde 55’ten yüzde 62’lik rekor bir artışla NATO üyeliğine destek buldu.
Orta Avrupa ülkelerine odaklanan Fransız siyaset bilimci Jacques Rupnik, “Ukrayna’yı Rusya’ya karşı çevirdi” dedi. “Bu oldukça büyük bir başarı.”
Bununla birlikte, aynı zamanda, Bay Putin birkaç cephede etkili olduğunu kanıtladı. Soğuk Savaş sonrası yılların aşağılanmış Rusya’sı, Suriye’deki son oyunu kazanarak, Afrika’daki paramiliter vekiller aracılığıyla etkili bir şekilde çalışarak ve Çin ile bir bağ kurarak küresel sahneyi bir kez daha güçlendiriyor.
Rusya Devlet Başkanı, Gürcistan ve Ukrayna’yı orada yarattığı donmuş çatışmalar üzerinden stratejik bir belirsizlik içinde askıya aldı. Gürcistan’ın NATO üyeliği artık pek konuşulmuyor. Ukrayna’nın üyeliği, en yakın Batılı müttefikleri için bile sonsuz derecede uzak, neredeyse hayal bile edilemez görünüyor.
2013’te Başkan Barack Obama, Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad’ın kimyasal silah kullanımına karşı bir Amerikan “kırmızı çizgisini” aşmasının ardından Suriye’yi bombalamamaya karar verdi. O zamandan beri Rusya, NATO ülkeleri dışında hiçbir provokasyonun silahlı Amerikan misillemesi getirmeyeceği inancıyla agresif bir şekilde hareket etti.
Ukrayna, Shastia’dan bir öğretmen olan Oksana, bir benzin istasyonunda kasabasından kaçtıktan sonra bir arkadaşının onu almasını beklerken ağlıyor. Salı. Kredi… Tyler Hicks/The New York Times
Putin’in Pazartesi günü iki ayrılıkçı bölgeyi tanıma kararı, bu soruşturmanın son örneğiydi. Bay Biden, Ukrayna için ölmek üzere hiçbir Amerikan askerinin gönderilmeyeceğini açıkça belirtti.
Ukrayna Krizinin Nasıl Geliştiğini Anlayın
Kart 1 / 7
Her şey nasıl başladı. Ukrayna ile Rusya arasındaki husumet, Ukrayna’da bir ayaklanmanın ardından Rusya’ya dost başkanlarını Batı’ya bakan bir hükümetle değiştirdikten sonra Rus ordusunun Ukrayna topraklarına geçtiği 2014 yılından bu yana kaynıyor. Rusya, Kırım’ı ilhak etti ve doğuda ayrılıkçı bir harekete ilham verdi. 2015 yılında bir ateşkes müzakere edildi, ancak çatışmalar devam etti.
Rusya’nın Ukrayna’daki çıkarları. Rusya, NATO’nun doğuya doğru genişlemesinden ve Ukrayna’nın Batı ile artan yakınlığından rahatsız oldu. Ukrayna, Avrupa Birliği veya NATO’nun bir parçası olmasa da, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’dan mali ve askeri yardım alıyor.
Son gerilimlerin nasıl başladığı. Son aylarda Rusya, Ukrayna sınırına yakın bir yerde askeri bir varlık kurdu. ABD’li yetkililer, ellerinde 175 bin askerlik bir işgal kuvveti öngören bir Rus savaş planına dair kanıtları olduğunu söylüyorlar.
Başarısız diplomatik çabalar. Amerika Birleşik Devletleri, NATO ve Rusya, çatışmanın tırmanmasını önlemek için bir diplomasi girdabına giriştiler. Aralık ayında Rusya, Ukrayna’nın asla NATO’ya katılmayacağının garantisi de dahil olmak üzere bir dizi talepte bulundu. Batı bu talepleri reddetti ve ekonomik sonuçları tehdit etti.
ABD’nin rolü. Şubat ayında, Birleşik Devletler tam ölçekli bir istilanın günlerce uzakta olabileceği konusunda uyarmaya başladı. Başkan Biden, ABD’nin Ukrayna için savaşmak için asker göndermeyeceğini açıkça belirtmiş olsa da, yaklaşık 8.500 Amerikan askeri Doğu Avrupa’ya olası konuşlanma için “yüksek alarma” alındı.
Moskova gücünü ortaya koyuyor. 21 Şubat’ta Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, doğu Ukrayna’da Rusya yanlısı iki ayrılıkçı bölgeyi tanıyan ve bu bölgelerde askerlere “barışı koruma görevlerini” yerine getirmelerini emreden kararnameleri imzaladı. Hareketi açıklayan duygusal bir konuşmada, Rusya cumhurbaşkanı tüm Ukrayna’nın “Rusya tarafından yaratılmış” bir ülke olduğunu iddia etti.
Sırada ne var? Sn. Putin’in eylemleri, Ukrayna’ya daha geniş bir müdahale için zemin hazırlıyor gibi görünüyor. Ancak Batı’nın dayattığı yaptırımların ekonomik zararı ve bir savaşın ölü sayısı, Moskova’nın kaldıramayacağı kadar büyük bir maliyet olabilir.
Berlin Duvarı’nın yıkılmasından sonra doğuya doğru NATO genişlemesi, kaçan 100 milyon Orta Avrupalı’nın özgürlüğünü güvence altına almak ve korumak için tasarlandı. Sovyet imparatorluğu. İşe yaradı. Bay Putin’in yapmadığı bir şey, Polonyalıları veya Rumenleri yenilenen Rus boyunduruğu ile tehdit etmek.
Bununla birlikte bedeli, NATO tarafından sınırında ihanete uğradığını hisseden Rusya’nın iltihaplı yabancılaşması oldu. Bu öfke 2008’de NATO liderlerinin Bükreş’te bir zamanlar Sovyetler Birliği’nin bir parçası olan Ukrayna ve Gürcistan’ın “NATO üyesi olacaklarını” söyleyen bir zirve bildirisi yayınlamasıyla ikiye katlandı. Nasıl ve ne zaman olduğunu söylemediler çünkü bilmediler – taahhütleri hain bir belirsizlik denizinde yüzerken bıraktılar.
“Kesinlikle feci bir karardı,” dedi Bay Rupnik. “Ya belirli koşulların karşılandığını varsayarak Ukrayna’yı belirli bir tarihe kadar alacağınızı ya da Ukrayna’nın yerinin NATO’da olmadığını ve NATO ile Rusya arasındaki komşuluk için alternatif bir stratejik çerçeve tasarlayacağız diyorsunuz. Bu, her iki dünyanın da en kötüsüydü.”
Ne kadar kötü olduğu şimdi anlaşılıyor. Rusya’nın NATO’nun Ukrayna’yı asla kabul etmeme taahhüdüne ilişkin talebi, Batı’nın, Ukrayna’nın bu kapıdan nasıl geçeceğini kimse söylemeye hazır olmasa bile, NATO’nun kapısının açık kalacağı ısrarıyla karşılandı.
Ukrayna Ordusu, Salı günü doğu Ukrayna’nın Luhansk Oblastı’ndaki Kryakivka’da bir cephe hattında. Kredi… Tyler Hicks/The New York Times
Batı, konumunu başka şekillerde de karmaşıklaştırdı. Nottingham Üniversitesi’nde uluslararası hukuk profesörü olan Marko Milanoviç’in European Journal of International Law Blog’da belirttiği gibi: “Bazı Rus iddiaları ne kadar fantastik olursa olsun, Batılı müttefiklerin Rusya’nın Ukrayna’nın egemenliğini ihlal etmesine yanıt vermedeki güvenilirliği 2003 Irak işgali de dahil olmak üzere, daha önceki talihsizlikleri nedeniyle hukuka ve gerçeklere göre derinden sarsılmış durumda.”
Sonunda, Bay Putin yaptığını yaptı, çünkü Amerikan gücünün artık belirleyici olmadığı ve Rus-Çin hizasının önemli olduğu, büyüyen Büyük Güç rekabetinin çapraşık olmayan bir dünyasında bundan sıyrılabileceğini düşünüyor. kuvvetli. Ancak kibir, Putin’in bugün göründüğü kadar tecrit edilmiş bir lider için her zaman bir tehlikedir.
Bir komünist için en zor şeyin geçmişi tahmin etmek olduğu gözlemlendi. Tarih, bugünün zorunluluklarına göre şekillendirilmelidir. Eski KGB ajanı Bay Putin’in yapmaya çalıştığı da budur. Önümüzdeki haftalar, Ukrayna’nın öfkesinin, NATO birliğini yeniden keşfetmesinin ve Amerikan kararlılığının onun Sovyetlerin dağılmasının sonuçlarını tersine çevirme girişimini durdurup durduramayacağını gösterecek.
Başbakan Ingrida Šimonyte, Salı günü Bay Putin’in Ukrayna’nın iki ayrılıkçı bölgesini, Donetsk ve Luhansk’ı tanıma kararına ilişkin tehditkar açıklaması hakkında “hiçbir düşüş çok düşük, hiçbir yalan çok açık değil” dedi. . Ancak bu konuşma, Sovyetler Birliği’nin çöküşünden 30 yıldan fazla bir süre sonra, Sovyetler Birliği’nin ikiyüzlü konuşmasını yeniden canlandırdıysa, Sovyet tehdidini ve onunla birlikte gelen Soğuk Savaş’ı da yeniden alevlendirdi mi?
Pek çok düzeyde, Bay Putin’in intikamcı Rusya’sının Batı’ya sunduğu meydan okuma farklıdır. Bu Rusya’nın küresel bir ideoloji iddiası yok. Soğuk Savaş kapalı sistemlere dayanıyordu; bilgisayar teknolojisi buna bir son verdi. Hiçbir Sovyet tankı Prusya ovalarında yuvarlanmaya ve tüm Avrupa’yı totaliter bir imparatorlukta emmeye hazır değil. Nükleer Armagedon masada değil.
Yine de, belki de, kan dökülmesinden sorumlu olacak gaspçılar tarafından yönetilen hayali bir ulusa karşı Rusya’nın “misilleme önlemleri almaya her hakkı” olduğunu söyleyerek, büyük çaplı bir savaşa zemin hazırlama şeklinden dolayı, Bay Mr. Putin’in kararı, 2014’te Kırım’ı ilhak etmesinin ötesine geçen bir kırılma noktası gibi geldi. Avrupa’nın en karanlık günlerinin hayaletini yaşattı. Avrupa’nın bütününün dış sınırını belirleyen ve 1989’dan bağımsız bir işaret koydu.
Rus başkanının agresif hareketi, Başkan’ın yüzüne bir tokat gibi indi. Rusya ile ilişki kurma çabalarına öncülük eden Fransa’dan Emmanuel Macron ve en azından şimdilik, yeniden yapılandırılmış bazı Avrupa güvenlik mimarisi fikrini can çekişen bıraktı.
Başkan Vladimir V. Putin ve Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron bu ay Moskova’da. Macron daha sonra uçağındaki gazetecilere, Rusya cumhurbaşkanının 2019’daki bir önceki toplantısında olduğundan daha katı, izole ve ideolojik olarak boyun eğmez olduğunu söyledi. Kredi… Sputnik, aracılığıyla Reuters
Bunun yerine, Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken’in damgasını vurduğu bir dünyada bölünme ve yüzleşme belirdi. “Cumhurbaşkanı Putin’in uluslararası hukuka ve normlara açık bir saygısızlığı” olarak nitelendirdi. Beyaz Saray, Rusya’nın hareketini “istila başlangıcı” olarak nitelendirdi.
Çin, Bay Putin’e verdiği destek ile egemen ulusların toprak bütünlüğüne verdiği destek arasında ince bir çizgide yürürken, bu normların desteklenmesi gerektiğini söylerken Rusya’yı eleştirmeyi reddetti. Yine de, Rusya ve Çin’in “sınırsız” bir dostluğu pekiştirdiği bir ayda, Bay Putin’in Ukrayna’ya asker gönderme emri, Rus ordusunun ve Çin’in ideolojik ve ekonomik ağırlığının nasıl güçlü bir anti-demokratik cephe oluşturabileceğini gösterdi.
Başkan Biden sık sık liberal demokrasi ile otokratik sistemler arasında bir “büküm noktası”na atıfta bulundu. Şimdilik bu nokta, adı sınır bölgesi anlamına gelen bir ülkenin Donetsk ve Luhansk bölgelerinde yer alıyor gibi görünüyor.
Bay Putin’in ne kadar ileri gitmeye hazır olduğu belirsizliğini koruyor. Cumhurbaşkanlığındaki üst düzey bir Fransız yetkili, hükümet uygulamalarına uygun olarak anonimlik konusunda ısrar etti, Rus liderin konuşmasını aynı anda “sert ve diyebilirim ki, paranoyak” olarak nitelendirdi.
Bunun, Macron’un bu ayın başlarında Kremlin’de 20 metrelik bir masanın sonunda bulduğu ve daha sonra uçağındaki gazetecilere daha katı, izole olarak tanımladığı adamla uyumlu olduğunu öne sürdü. ve ideolojik olarak 2019’daki önceki toplantılarına göre boyun eğmez.
Yine de Polonius’un Shakespeare’in Hamlet’inde belirttiği gibi, “Bu delilik olsa da, yine de içinde bir yöntem var.”
Bay Putin, Ukrayna’nın Rusya’ya karşı bir Amerikan önleyici saldırı için “ileri sıçrama tahtası” olarak gördüğü tüm çılgın hayallerine rağmen, NATO’nun Rusya’nın sınırlarına genişlemesine ve o zamandan beri Batı demokrasilerine karşı durmadan savunmasını geliştiriyor. 2008’de Rusya’nın Gürcistan’ı işgali. Ukrayna sınırında ve ayrılıkçı bölgelerdeki tahmini 190.000 Rus ve ayrılıkçı asker, bu saplantının yalnızca son ifadesidir.
Açık soru, Bay Putin’in bu dürtünün sonucu olarak daha mı zayıfladığı yoksa daha mı güçlendiğidir.
Alman savunma bakanının Salı günü Litvanya’nın Rukla kentindeki ziyareti sırasında düzenlenen törene katıldılar. Kredi… Petras Malukas/Agence France-Presse — Getty Images
Bazı açılardan niyetinin tam tersini başardı. Amerikalı yetkililer, onun varlık nedeni için ortalıkta dolaşan bir NATO ittifakını harekete geçirdiğini ve birleştirdiğini iddia ediyor. Ukrayna kamuoyunu kararlı bir şekilde Rusya’ya karşı ve NATO ile Batı’yı kucaklamaya doğru kaydırdı. Almanya’nın Salı günü 11 milyar dolarlık Nord Stream 2 doğal gaz boru hattını son darbe olarak bloke etmesiyle zaten savunmasız, çeşitlendirilmemiş bir ekonomiye zarar verdi.
Ukrayna’da Rating Group organizasyonu tarafından bu ay yapılan bir anket, Aralık ayındaki yüzde 55’ten yüzde 62’lik rekor bir artışla NATO üyeliğine destek buldu.
Orta Avrupa ülkelerine odaklanan Fransız siyaset bilimci Jacques Rupnik, “Ukrayna’yı Rusya’ya karşı çevirdi” dedi. “Bu oldukça büyük bir başarı.”
Bununla birlikte, aynı zamanda, Bay Putin birkaç cephede etkili olduğunu kanıtladı. Soğuk Savaş sonrası yılların aşağılanmış Rusya’sı, Suriye’deki son oyunu kazanarak, Afrika’daki paramiliter vekiller aracılığıyla etkili bir şekilde çalışarak ve Çin ile bir bağ kurarak küresel sahneyi bir kez daha güçlendiriyor.
Rusya Devlet Başkanı, Gürcistan ve Ukrayna’yı orada yarattığı donmuş çatışmalar üzerinden stratejik bir belirsizlik içinde askıya aldı. Gürcistan’ın NATO üyeliği artık pek konuşulmuyor. Ukrayna’nın üyeliği, en yakın Batılı müttefikleri için bile sonsuz derecede uzak, neredeyse hayal bile edilemez görünüyor.
2013’te Başkan Barack Obama, Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad’ın kimyasal silah kullanımına karşı bir Amerikan “kırmızı çizgisini” aşmasının ardından Suriye’yi bombalamamaya karar verdi. O zamandan beri Rusya, NATO ülkeleri dışında hiçbir provokasyonun silahlı Amerikan misillemesi getirmeyeceği inancıyla agresif bir şekilde hareket etti.
Ukrayna, Shastia’dan bir öğretmen olan Oksana, bir benzin istasyonunda kasabasından kaçtıktan sonra bir arkadaşının onu almasını beklerken ağlıyor. Salı. Kredi… Tyler Hicks/The New York Times
Putin’in Pazartesi günü iki ayrılıkçı bölgeyi tanıma kararı, bu soruşturmanın son örneğiydi. Bay Biden, Ukrayna için ölmek üzere hiçbir Amerikan askerinin gönderilmeyeceğini açıkça belirtti.
Ukrayna Krizinin Nasıl Geliştiğini Anlayın
Kart 1 / 7
Her şey nasıl başladı. Ukrayna ile Rusya arasındaki husumet, Ukrayna’da bir ayaklanmanın ardından Rusya’ya dost başkanlarını Batı’ya bakan bir hükümetle değiştirdikten sonra Rus ordusunun Ukrayna topraklarına geçtiği 2014 yılından bu yana kaynıyor. Rusya, Kırım’ı ilhak etti ve doğuda ayrılıkçı bir harekete ilham verdi. 2015 yılında bir ateşkes müzakere edildi, ancak çatışmalar devam etti.
Rusya’nın Ukrayna’daki çıkarları. Rusya, NATO’nun doğuya doğru genişlemesinden ve Ukrayna’nın Batı ile artan yakınlığından rahatsız oldu. Ukrayna, Avrupa Birliği veya NATO’nun bir parçası olmasa da, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’dan mali ve askeri yardım alıyor.
Son gerilimlerin nasıl başladığı. Son aylarda Rusya, Ukrayna sınırına yakın bir yerde askeri bir varlık kurdu. ABD’li yetkililer, ellerinde 175 bin askerlik bir işgal kuvveti öngören bir Rus savaş planına dair kanıtları olduğunu söylüyorlar.
Başarısız diplomatik çabalar. Amerika Birleşik Devletleri, NATO ve Rusya, çatışmanın tırmanmasını önlemek için bir diplomasi girdabına giriştiler. Aralık ayında Rusya, Ukrayna’nın asla NATO’ya katılmayacağının garantisi de dahil olmak üzere bir dizi talepte bulundu. Batı bu talepleri reddetti ve ekonomik sonuçları tehdit etti.
ABD’nin rolü. Şubat ayında, Birleşik Devletler tam ölçekli bir istilanın günlerce uzakta olabileceği konusunda uyarmaya başladı. Başkan Biden, ABD’nin Ukrayna için savaşmak için asker göndermeyeceğini açıkça belirtmiş olsa da, yaklaşık 8.500 Amerikan askeri Doğu Avrupa’ya olası konuşlanma için “yüksek alarma” alındı.
Moskova gücünü ortaya koyuyor. 21 Şubat’ta Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, doğu Ukrayna’da Rusya yanlısı iki ayrılıkçı bölgeyi tanıyan ve bu bölgelerde askerlere “barışı koruma görevlerini” yerine getirmelerini emreden kararnameleri imzaladı. Hareketi açıklayan duygusal bir konuşmada, Rusya cumhurbaşkanı tüm Ukrayna’nın “Rusya tarafından yaratılmış” bir ülke olduğunu iddia etti.
Sırada ne var? Sn. Putin’in eylemleri, Ukrayna’ya daha geniş bir müdahale için zemin hazırlıyor gibi görünüyor. Ancak Batı’nın dayattığı yaptırımların ekonomik zararı ve bir savaşın ölü sayısı, Moskova’nın kaldıramayacağı kadar büyük bir maliyet olabilir.
Berlin Duvarı’nın yıkılmasından sonra doğuya doğru NATO genişlemesi, kaçan 100 milyon Orta Avrupalı’nın özgürlüğünü güvence altına almak ve korumak için tasarlandı. Sovyet imparatorluğu. İşe yaradı. Bay Putin’in yapmadığı bir şey, Polonyalıları veya Rumenleri yenilenen Rus boyunduruğu ile tehdit etmek.
Bununla birlikte bedeli, NATO tarafından sınırında ihanete uğradığını hisseden Rusya’nın iltihaplı yabancılaşması oldu. Bu öfke 2008’de NATO liderlerinin Bükreş’te bir zamanlar Sovyetler Birliği’nin bir parçası olan Ukrayna ve Gürcistan’ın “NATO üyesi olacaklarını” söyleyen bir zirve bildirisi yayınlamasıyla ikiye katlandı. Nasıl ve ne zaman olduğunu söylemediler çünkü bilmediler – taahhütleri hain bir belirsizlik denizinde yüzerken bıraktılar.
“Kesinlikle feci bir karardı,” dedi Bay Rupnik. “Ya belirli koşulların karşılandığını varsayarak Ukrayna’yı belirli bir tarihe kadar alacağınızı ya da Ukrayna’nın yerinin NATO’da olmadığını ve NATO ile Rusya arasındaki komşuluk için alternatif bir stratejik çerçeve tasarlayacağız diyorsunuz. Bu, her iki dünyanın da en kötüsüydü.”
Ne kadar kötü olduğu şimdi anlaşılıyor. Rusya’nın NATO’nun Ukrayna’yı asla kabul etmeme taahhüdüne ilişkin talebi, Batı’nın, Ukrayna’nın bu kapıdan nasıl geçeceğini kimse söylemeye hazır olmasa bile, NATO’nun kapısının açık kalacağı ısrarıyla karşılandı.
Ukrayna Ordusu, Salı günü doğu Ukrayna’nın Luhansk Oblastı’ndaki Kryakivka’da bir cephe hattında. Kredi… Tyler Hicks/The New York Times
Batı, konumunu başka şekillerde de karmaşıklaştırdı. Nottingham Üniversitesi’nde uluslararası hukuk profesörü olan Marko Milanoviç’in European Journal of International Law Blog’da belirttiği gibi: “Bazı Rus iddiaları ne kadar fantastik olursa olsun, Batılı müttefiklerin Rusya’nın Ukrayna’nın egemenliğini ihlal etmesine yanıt vermedeki güvenilirliği 2003 Irak işgali de dahil olmak üzere, daha önceki talihsizlikleri nedeniyle hukuka ve gerçeklere göre derinden sarsılmış durumda.”
Sonunda, Bay Putin yaptığını yaptı, çünkü Amerikan gücünün artık belirleyici olmadığı ve Rus-Çin hizasının önemli olduğu, büyüyen Büyük Güç rekabetinin çapraşık olmayan bir dünyasında bundan sıyrılabileceğini düşünüyor. kuvvetli. Ancak kibir, Putin’in bugün göründüğü kadar tecrit edilmiş bir lider için her zaman bir tehlikedir.
Bir komünist için en zor şeyin geçmişi tahmin etmek olduğu gözlemlendi. Tarih, bugünün zorunluluklarına göre şekillendirilmelidir. Eski KGB ajanı Bay Putin’in yapmaya çalıştığı da budur. Önümüzdeki haftalar, Ukrayna’nın öfkesinin, NATO birliğini yeniden keşfetmesinin ve Amerikan kararlılığının onun Sovyetlerin dağılmasının sonuçlarını tersine çevirme girişimini durdurup durduramayacağını gösterecek.