MÜNİH — Münih Güvenlik Konferansı bu hafta sonu “Öğrenmeden Çaresizlik” başlığı altında toplandı. Bu ifade, Rusya’nın Ukrayna’yı tehdit etmesiyle uğursuz yankılar uyandırdı ve Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky, Batı’yı yatıştırmakla suçlayarak onları eve sürdü.
Cumartesi günü uluslararası politika yapıcıların yıllık toplantısında Bay Zelensky, “Rusya 15 yıl önce burada küresel güvenliğe meydan okuma niyetini açıkladı” dedi. “Dünya ne dedi? yatıştırma. Sonuç? En azından Kırım’ın ilhakı ve devletime karşı saldırganlık.”
Konferanstaki ruh hali (dış ilişkiler Davos’u, çoğu zaman çatışmaları alevlendiren bir mekan) bastırıldı, neredeyse bedensiz kaldı, bir Avrupa savaşı olasılığı karşısında sersemletici bir sinirlilik damgasını vurdu, sert Covid-19 kısıtlamalarıyla azaldı ve çoğu zaman hararetli tartışmalara yol açan Rus katılımını kaçırmak.
Rus no-show’u, yeni bölünmüş bir Avrupa’nın sembolü olarak uğursuz geliyordu. Alman dışişleri bakanı Annalena Baerbock, kıtanın karşı karşıya olduğu seçeneği net bir şekilde ortaya koydu: Avrupa’nın Müttefik ve Sovyet bölgelerine bölünmesiyle karşılaştırdığı ya “güvenlik ve barış için ortak sorumluluk sistemi” ya da “etki alanları”. 1945’te Yalta’da.
Rus ayrılıkçıların doğu Ukrayna’da topçu ateşlerini tırmandırması ve İngiltere Başbakanı Boris Johnson’ın Moskova’yı “o zamandan beri Avrupa’daki en büyük savaşı planlamakla” suçlamasıyla. 1945,” Bayan Baerbock’un Yalta’ya yaptığı gönderme yanlış görünmüyordu.
Ukraynalı öğrenciler Pazar günü Odessa’da 2014 yılında Ukrayna’nın başkenti Kiev’de paramiliter polis güçleri tarafından öldürülen protestocuları andı. Kredi… The New York Times için Brendan Hoffman
Zelensky’nin yatıştırmanın tehlikeleri hakkındaki yorumları, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’in 2007’de Münih’te yaptığı ve ABD’ye karşı intikamcı öfkesinin boyutunu ortaya koyan tehditkar konuşmasına bir göndermeydi. NATO’nun doğuya doğru genişlemesi konusunda Putin, “Karşılıklı güven seviyesini azaltan ciddi bir provokasyonu temsil ediyor. Ve sorma hakkımız var: Bu genişleme kime karşıdır?
Bir yıl sonra Romanya, Bükreş’te NATO liderleri, bir zamanlar Sovyet imparatorluğunun bir parçası olan Ukrayna ve Gürcistan’ın “NATO üyesi olacaklarını” söyleyen bir zirve bildirisi yayınladılar. Nasıl ve ne zaman olduğunu bilmedikleri için söylemediler; ve bu tür ayrıntılar üzerinde anlaşamadılar.
Kalıp döküldü. Putin, Soğuk Savaş’ın sona ermesinden sonra Batı tarafından Rusya’nın algılanan aşağılanmasının intikamını almak için kendi anını beklerken, ülkeleri stratejik belirsizlik içinde dondurmak için Gürcistan ve Ukrayna’da yeterli askeri eylemde bulunduğundan, saat o zamandan beri işliyor.
Yargılar gibi göründüğü o an geldi. Bugün Rusya, Çin ile güçlü bir bağla destekleniyor; Almanya yeni liderlik altında ve Amerika Birleşik Devletleri iç kırılma nedeniyle zayıflıyor. Amerikan tahminine göre Ukrayna sınırındaki 190.000 Rus askeri bu yüzden.
2015’teki Münih Konferansı’nda, Rusya dışişleri bakanı Sergey V. Lavrov, Batı’ya karşı olağanüstü bir eleştiriye girişti. Rusya’nın geçen yıl Kırım’ı ilhak etmesinin aslında “kendi kaderini tayin hakkını talep eden” bir halk ayaklanması olduğunu söyledi. ABD, küresel hakimiyet için doyumsuz bir arzuyla hareket etti ve Ukrayna’da 2014’te bir Rus vekili olan Başkan Viktor F. Yanukoviç’in devrilmesine yol açan bir “darbe” düzenledi. Lavrov, 1989 sonrası Avrupa’nın, NATO’yu doğuya, Rusya’nın kapısına kadar genişletmek için Lizbon’dan Vladivostok’a “ortak bir Avrupa evi” inşa etmekten kaçındığını söyledi.
İnsanlar dinledi. Rus öfkesi dikkat çekiciydi. Ama sonunda çoğu Batılı yetkili omuz silkti. Elbette bunlar, savaşın ilk davullarından ziyade Moskova’nın iltihaplı şikayetinin teatral ifadeleriydi.
Yedi yıl sonra, bu hafta sonu Münih’te hiç kimse, Başkan Yardımcısı Kamala Harris’in dediği gibi, “doğrudan tehdit altındaki Avrupa güvenliğinin temeli” ile Putin’in bariz savaş hazırlıklarını görmezden geldi.
Cumartesi günü Münih’teki konferansta konuşan Başkan Yardımcısı Kamala Harris, Rusya’nın eylemlerinin “Avrupa güvenliğinin temelini doğrudan tehdit altına soktuğu” konusunda uyardı. Kredi… Havuz fotoğrafı, Andrew Harnik
Sayın Putin’in bir sonraki hamlesi ne olacak? Bir değerlendirme Çin’dir. Bu ayki bir Rus-Çin ortak bildirisinde belirtildiği gibi, NATO genişlemesine ve “dış güçlerin ortak komşu bölgelerinde güvenlik ve istikrarı baltalama girişimlerine” karşı çıkıyor. Ancak Çin Dışişleri Bakanı Wang Yi konferansta “herhangi bir ülkenin egemenliğine, bağımsızlığına ve toprak bütünlüğüne saygı duyulmalı ve korunmalıdır” dedi.
21. yüzyılda çok önemli bir an gibi geldi: Çin, Amerika Birleşik Devletleri ve Rusya arasındaki bir çatışmayı yargılıyor.
Sayın Putin’in dinleyip dinlemeyeceği ayrı bir konu. İki ulusun bu ay yaptığı ortak açıklamada “sınırları yok” olarak tanımlanan bir dostluğun ışığında, Çin’in Ukrayna’yı işgaline karşı herhangi bir muhalefetin susturulacağından emin olabilir.
ABD, Rusya başkanının başkent Kiev’i hedef alarak Ukrayna’nın işgalini onayladığı ve gidişatı tersine çevirme olasılığının düşük olduğu sonucuna vardı. Gerçekten de, Başkan Biden savaş konusunda o kadar sık uyarıda bulundu ki, Rus askerleri sınırı geçmeden ekonomisinin çöküşünü gören Bay Zelensky’yi rahatsız etti.
Savaşın kaçınılmazlığı konferanstaki herkes tarafından paylaşılan bir görüş değildi. Britanya’daki Chatham House’un müdürü Robin Niblett, Bay Putin’in normalde “acımasızca ölçülü” olduğunu ve tam ölçekli bir istilanın yüksek riski nedeniyle karakter dışı olacağını kaydetti.
Fransa, Pazar günü Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ve Bay Putin arasında yapılan başka bir telefon görüşmesinin ardından yaptığı açıklamada, iki liderin “diplomatik bir çözüme ayrıcalık tanıma” ve “buna ulaşmak için mümkün olan her şeyi yapma” gereği üzerinde anlaştıklarını söyledi. o.” Bir cumhurbaşkanlığı bildirisi, “Avrupa’da yeni bir barış ve güvenlik düzenini tanımlamak” için nihai bir zirve toplantısından söz etti.
Rusya ve Beyaz Rusya, Cumartesi günü ortak askeri tatbikat yaptılar. Pazar günü Rusya, Belarus’taki tatbikatları uzattı. Kredi… The New York Times için Emile Ducke
Bunun ne anlama gelebileceği ve herhangi bir biçimde Amerika Birleşik Devletleri ve müttefiklerinin çoğu için kabul edilebilir olup olmayacağı belirsizdi.
Amerikalı yetkililerin boğuştuğu temel bir konu, Rusya’dan gelen spesifik, pratik ve müzakere edilebilir taleplerle ilgilenip ilgilenmedikleridir. Yoksa Bay Putin, sertleşen ve şimdi Ukrayna’nın restore edilmiş bir Rus imparatorluğunun veya en azından etki alanının bir parçası olması gerektiğini ve asla Batı yönelimine veya bağlılığına sahip olamayacağını kabul eden bir “teolojiyi” benimsedi mi?
Kuvvetlerin ve silah sistemlerinin nerede konumlandığı hakkında konuşulabilir, hatta sonunda kararlaştırılabilir. Ancak, Başkan Yardımcısı Harris’in açıkça belirttiği gibi, Putin’in Ukrayna’nın temel Ruslığına ve onu Rus kontrolü altına alma ihtiyacına dair mistik bir teolojisi kabul edilmeyecektir. 1945’teki enkazdan çıkarılacak ders, “hukukun üstünlüğüne saygı duyulmalı” ve “ulusal sınırların zorla değiştirilmemesi”ydi.
Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken, Rus asker birikiminin NATO’yu kararında birleştirdiğini, çünkü “komşuları kendi egemenliğinize tabi kılmak için bir etki alanı kullanamayacağınız gibi” ilkelere dayalı “tüm uluslararası düzeni” tehdit ettiğini söyledi. yapacaktır” ve “ortaklık kuracağı” başka bir ülkeye dikte edemezsiniz.
Bay Zelensky’ye gelince, o, Ukrayna’nın büyük bir güç oyununda bir piyon haline geleceğinden derinden endişeli görünüyordu. “Umarım kimse Ukrayna’yı Batı ile Rusya arasında uygun ve ebedi bir tampon bölge olarak düşünmez. Bu asla olmayacak” dedi.
Yatıştırmanın cazibesine karşı koymak için Bay Zelensky, Batı’yı “Ukrayna’yı ve savunma yeteneklerini etkin bir şekilde desteklemeye” çağırdı. Ukrayna’ya “net bir Avrupa perspektifi” sağlanması gerektiğini ve “ittifaka katılmak için net ve kapsamlı zaman çerçevelerine” ihtiyacı olduğunu söyledi.
Böyle bir zaman çerçevesi, elbette, sadece bunu önlemek için askeri olarak tırmanan Bay Putin için asla kabul edilemez. Bay Niblett, “Rusya’nın tırmanış şekli her zaman askeridir” dedi.
Kiev’de Pazar günü, 2014 yılında öldürülen protestocuların portreleri sergilendi. Ölümleri, Rusya eğilimli başkanın devrilmesine yol açtı. Kredi… The New York Times için Emile Ducke
Bu, Ukrayna için ölmek üzere hiçbir Müttefik askerin gönderilmeyeceğini açıkça ortaya koyan ve Rusya’yı caydırmak için, özellikle “kitlesel yaptırımlar” tehdidi yoluyla başka yollar arayan Batı demokrasileri arasındaki bir farktır.
Tabii ki, teskin, Münih’te özel bir yankı uyandıran bir kelimedir ve 1938’de Britanya başbakanı Neville Chamberlain, Hitler’in ilhak etmesine izin vermeyi kabul etmiştir. Çekoslovakya’nın bir kısmı, barış vaadi karşılığında oradaki etnik Almanları “korumak” için. Bay Chamberlain, Londra’ya dönüşünde “zamanımızda barış” ilan etti.
Ama misyonu 20. yüzyılın ve onun iki dünya savaşının derslerinin alınmasını sağlamak olan bir konferansta kimse bundan bahsetmedi.
Cumartesi günü uluslararası politika yapıcıların yıllık toplantısında Bay Zelensky, “Rusya 15 yıl önce burada küresel güvenliğe meydan okuma niyetini açıkladı” dedi. “Dünya ne dedi? yatıştırma. Sonuç? En azından Kırım’ın ilhakı ve devletime karşı saldırganlık.”
Konferanstaki ruh hali (dış ilişkiler Davos’u, çoğu zaman çatışmaları alevlendiren bir mekan) bastırıldı, neredeyse bedensiz kaldı, bir Avrupa savaşı olasılığı karşısında sersemletici bir sinirlilik damgasını vurdu, sert Covid-19 kısıtlamalarıyla azaldı ve çoğu zaman hararetli tartışmalara yol açan Rus katılımını kaçırmak.
Rus no-show’u, yeni bölünmüş bir Avrupa’nın sembolü olarak uğursuz geliyordu. Alman dışişleri bakanı Annalena Baerbock, kıtanın karşı karşıya olduğu seçeneği net bir şekilde ortaya koydu: Avrupa’nın Müttefik ve Sovyet bölgelerine bölünmesiyle karşılaştırdığı ya “güvenlik ve barış için ortak sorumluluk sistemi” ya da “etki alanları”. 1945’te Yalta’da.
Rus ayrılıkçıların doğu Ukrayna’da topçu ateşlerini tırmandırması ve İngiltere Başbakanı Boris Johnson’ın Moskova’yı “o zamandan beri Avrupa’daki en büyük savaşı planlamakla” suçlamasıyla. 1945,” Bayan Baerbock’un Yalta’ya yaptığı gönderme yanlış görünmüyordu.
Ukraynalı öğrenciler Pazar günü Odessa’da 2014 yılında Ukrayna’nın başkenti Kiev’de paramiliter polis güçleri tarafından öldürülen protestocuları andı. Kredi… The New York Times için Brendan Hoffman
Zelensky’nin yatıştırmanın tehlikeleri hakkındaki yorumları, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’in 2007’de Münih’te yaptığı ve ABD’ye karşı intikamcı öfkesinin boyutunu ortaya koyan tehditkar konuşmasına bir göndermeydi. NATO’nun doğuya doğru genişlemesi konusunda Putin, “Karşılıklı güven seviyesini azaltan ciddi bir provokasyonu temsil ediyor. Ve sorma hakkımız var: Bu genişleme kime karşıdır?
Bir yıl sonra Romanya, Bükreş’te NATO liderleri, bir zamanlar Sovyet imparatorluğunun bir parçası olan Ukrayna ve Gürcistan’ın “NATO üyesi olacaklarını” söyleyen bir zirve bildirisi yayınladılar. Nasıl ve ne zaman olduğunu bilmedikleri için söylemediler; ve bu tür ayrıntılar üzerinde anlaşamadılar.
Kalıp döküldü. Putin, Soğuk Savaş’ın sona ermesinden sonra Batı tarafından Rusya’nın algılanan aşağılanmasının intikamını almak için kendi anını beklerken, ülkeleri stratejik belirsizlik içinde dondurmak için Gürcistan ve Ukrayna’da yeterli askeri eylemde bulunduğundan, saat o zamandan beri işliyor.
Yargılar gibi göründüğü o an geldi. Bugün Rusya, Çin ile güçlü bir bağla destekleniyor; Almanya yeni liderlik altında ve Amerika Birleşik Devletleri iç kırılma nedeniyle zayıflıyor. Amerikan tahminine göre Ukrayna sınırındaki 190.000 Rus askeri bu yüzden.
2015’teki Münih Konferansı’nda, Rusya dışişleri bakanı Sergey V. Lavrov, Batı’ya karşı olağanüstü bir eleştiriye girişti. Rusya’nın geçen yıl Kırım’ı ilhak etmesinin aslında “kendi kaderini tayin hakkını talep eden” bir halk ayaklanması olduğunu söyledi. ABD, küresel hakimiyet için doyumsuz bir arzuyla hareket etti ve Ukrayna’da 2014’te bir Rus vekili olan Başkan Viktor F. Yanukoviç’in devrilmesine yol açan bir “darbe” düzenledi. Lavrov, 1989 sonrası Avrupa’nın, NATO’yu doğuya, Rusya’nın kapısına kadar genişletmek için Lizbon’dan Vladivostok’a “ortak bir Avrupa evi” inşa etmekten kaçındığını söyledi.
İnsanlar dinledi. Rus öfkesi dikkat çekiciydi. Ama sonunda çoğu Batılı yetkili omuz silkti. Elbette bunlar, savaşın ilk davullarından ziyade Moskova’nın iltihaplı şikayetinin teatral ifadeleriydi.
Yedi yıl sonra, bu hafta sonu Münih’te hiç kimse, Başkan Yardımcısı Kamala Harris’in dediği gibi, “doğrudan tehdit altındaki Avrupa güvenliğinin temeli” ile Putin’in bariz savaş hazırlıklarını görmezden geldi.
Cumartesi günü Münih’teki konferansta konuşan Başkan Yardımcısı Kamala Harris, Rusya’nın eylemlerinin “Avrupa güvenliğinin temelini doğrudan tehdit altına soktuğu” konusunda uyardı. Kredi… Havuz fotoğrafı, Andrew Harnik
Sayın Putin’in bir sonraki hamlesi ne olacak? Bir değerlendirme Çin’dir. Bu ayki bir Rus-Çin ortak bildirisinde belirtildiği gibi, NATO genişlemesine ve “dış güçlerin ortak komşu bölgelerinde güvenlik ve istikrarı baltalama girişimlerine” karşı çıkıyor. Ancak Çin Dışişleri Bakanı Wang Yi konferansta “herhangi bir ülkenin egemenliğine, bağımsızlığına ve toprak bütünlüğüne saygı duyulmalı ve korunmalıdır” dedi.
21. yüzyılda çok önemli bir an gibi geldi: Çin, Amerika Birleşik Devletleri ve Rusya arasındaki bir çatışmayı yargılıyor.
Sayın Putin’in dinleyip dinlemeyeceği ayrı bir konu. İki ulusun bu ay yaptığı ortak açıklamada “sınırları yok” olarak tanımlanan bir dostluğun ışığında, Çin’in Ukrayna’yı işgaline karşı herhangi bir muhalefetin susturulacağından emin olabilir.
ABD, Rusya başkanının başkent Kiev’i hedef alarak Ukrayna’nın işgalini onayladığı ve gidişatı tersine çevirme olasılığının düşük olduğu sonucuna vardı. Gerçekten de, Başkan Biden savaş konusunda o kadar sık uyarıda bulundu ki, Rus askerleri sınırı geçmeden ekonomisinin çöküşünü gören Bay Zelensky’yi rahatsız etti.
Savaşın kaçınılmazlığı konferanstaki herkes tarafından paylaşılan bir görüş değildi. Britanya’daki Chatham House’un müdürü Robin Niblett, Bay Putin’in normalde “acımasızca ölçülü” olduğunu ve tam ölçekli bir istilanın yüksek riski nedeniyle karakter dışı olacağını kaydetti.
Fransa, Pazar günü Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ve Bay Putin arasında yapılan başka bir telefon görüşmesinin ardından yaptığı açıklamada, iki liderin “diplomatik bir çözüme ayrıcalık tanıma” ve “buna ulaşmak için mümkün olan her şeyi yapma” gereği üzerinde anlaştıklarını söyledi. o.” Bir cumhurbaşkanlığı bildirisi, “Avrupa’da yeni bir barış ve güvenlik düzenini tanımlamak” için nihai bir zirve toplantısından söz etti.
Rusya ve Beyaz Rusya, Cumartesi günü ortak askeri tatbikat yaptılar. Pazar günü Rusya, Belarus’taki tatbikatları uzattı. Kredi… The New York Times için Emile Ducke
Bunun ne anlama gelebileceği ve herhangi bir biçimde Amerika Birleşik Devletleri ve müttefiklerinin çoğu için kabul edilebilir olup olmayacağı belirsizdi.
Amerikalı yetkililerin boğuştuğu temel bir konu, Rusya’dan gelen spesifik, pratik ve müzakere edilebilir taleplerle ilgilenip ilgilenmedikleridir. Yoksa Bay Putin, sertleşen ve şimdi Ukrayna’nın restore edilmiş bir Rus imparatorluğunun veya en azından etki alanının bir parçası olması gerektiğini ve asla Batı yönelimine veya bağlılığına sahip olamayacağını kabul eden bir “teolojiyi” benimsedi mi?
Kuvvetlerin ve silah sistemlerinin nerede konumlandığı hakkında konuşulabilir, hatta sonunda kararlaştırılabilir. Ancak, Başkan Yardımcısı Harris’in açıkça belirttiği gibi, Putin’in Ukrayna’nın temel Ruslığına ve onu Rus kontrolü altına alma ihtiyacına dair mistik bir teolojisi kabul edilmeyecektir. 1945’teki enkazdan çıkarılacak ders, “hukukun üstünlüğüne saygı duyulmalı” ve “ulusal sınırların zorla değiştirilmemesi”ydi.
Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken, Rus asker birikiminin NATO’yu kararında birleştirdiğini, çünkü “komşuları kendi egemenliğinize tabi kılmak için bir etki alanı kullanamayacağınız gibi” ilkelere dayalı “tüm uluslararası düzeni” tehdit ettiğini söyledi. yapacaktır” ve “ortaklık kuracağı” başka bir ülkeye dikte edemezsiniz.
Bay Zelensky’ye gelince, o, Ukrayna’nın büyük bir güç oyununda bir piyon haline geleceğinden derinden endişeli görünüyordu. “Umarım kimse Ukrayna’yı Batı ile Rusya arasında uygun ve ebedi bir tampon bölge olarak düşünmez. Bu asla olmayacak” dedi.
Yatıştırmanın cazibesine karşı koymak için Bay Zelensky, Batı’yı “Ukrayna’yı ve savunma yeteneklerini etkin bir şekilde desteklemeye” çağırdı. Ukrayna’ya “net bir Avrupa perspektifi” sağlanması gerektiğini ve “ittifaka katılmak için net ve kapsamlı zaman çerçevelerine” ihtiyacı olduğunu söyledi.
Böyle bir zaman çerçevesi, elbette, sadece bunu önlemek için askeri olarak tırmanan Bay Putin için asla kabul edilemez. Bay Niblett, “Rusya’nın tırmanış şekli her zaman askeridir” dedi.
Kiev’de Pazar günü, 2014 yılında öldürülen protestocuların portreleri sergilendi. Ölümleri, Rusya eğilimli başkanın devrilmesine yol açtı. Kredi… The New York Times için Emile Ducke
Bu, Ukrayna için ölmek üzere hiçbir Müttefik askerin gönderilmeyeceğini açıkça ortaya koyan ve Rusya’yı caydırmak için, özellikle “kitlesel yaptırımlar” tehdidi yoluyla başka yollar arayan Batı demokrasileri arasındaki bir farktır.
Tabii ki, teskin, Münih’te özel bir yankı uyandıran bir kelimedir ve 1938’de Britanya başbakanı Neville Chamberlain, Hitler’in ilhak etmesine izin vermeyi kabul etmiştir. Çekoslovakya’nın bir kısmı, barış vaadi karşılığında oradaki etnik Almanları “korumak” için. Bay Chamberlain, Londra’ya dönüşünde “zamanımızda barış” ilan etti.
Ama misyonu 20. yüzyılın ve onun iki dünya savaşının derslerinin alınmasını sağlamak olan bir konferansta kimse bundan bahsetmedi.