WASHINGTON — Biden yönetimine göre, Pazartesi sabahı Cenevre’de ciddi bir şekilde başlayan müzakereler, Avrupa’da – potansiyel olarak Rusya’nın Ukrayna’yı işgaliyle ateşlenecek olan – büyük bir savaş olasılığını ortadan kaldırmak ve ulusların bunu kabul etmediği ilkesini desteklemekle ilgili. sınırlarını zorla yeniden yazmak.
Vladimir V. Putin için mesele çok daha büyük olabilir: Tarihteki bu özel anı kullanarak, muhafazakar tarihçi Niall Ferguson’un sözleriyle, “eskiyi yeniden yaratmak” için zamanı 1990’ların ortalarına geri alıp alamayacağı. Sovyet etki alanı. ”
Rusya’nın talepleri, gerçek değeriyle ele alındığında çarpıcıdır: Bay Putin’in hükümeti, Batı Ukrayna’ya yönelik tehditlere bir son vermek istiyorsa, eski Sovyet devletlerinden silahlarını, güçlerini ve hatta nükleer silahlarını geri çekmesi gerektiğini ilan etti – Ukrayna ve bölgedeki diğer devletlerin asla NATO ittifakına katılmayacağını taahhüt ediyoruz.
Bu duruş, duvarın inşasına veya 1968’de Varşova Paktı güçleri tarafından Çekoslovakya’nın işgaline yol açan 1961 Berlin krizinin yankılarını taşıyorsa, benzerlikler (ve bazı önemli farklılıklar) oradadır.
Geçen yılın dersi, Soğuk Savaş uzun süre önce sona ererken, Soğuk Savaş benzeri davranışların devam etmesi olabilir. Ve Sovyetler Birliği’nin dağılmasından bu yana geçen otuz yılda, dünyanın iki başlıca nükleer düşmanı arasındaki gerilim hiç bu kadar kötü olmamıştı – barışçıl bir gerilimi düşürme yolunu ayırt etmeyi zorlaştırıyor.
Atlantik Konseyi’nin CEO’su Frederick Kempe hafta sonu, “Avrupa daha önce çok sık böyle çirkin anlarla karşı karşıya kaldı,” diye yazdı, “yaşam ve ölüm – ve savaş ve barış – güç ve test dengesine bağlıydı. despotlar ve daha iyi niyetli güçler arasındaki iradeler. ”
Başkan George Bush’un 1989’da “Avrupa’nın bütün ve özgür olmasına izin verme” zamanının geldiğini açıklamasından on yıllar sonra, Başkan Biden kendisini “bu özlemin ölmekte olan korları için bir hakikat anında” buluyor Bay Kempe.
Analistler, iyi haberin, hiç kimsenin en korkunç silahları ortaya çıkarmakla tehdit etmediğini belirtiyor. Daha geçen gün, Washington ve Moskova – diğer orijinal nükleer devletler, İngiltere, Fransa ve Çin ile birlikte – Reaganesk çizgiyi “nükleer bir savaş kazanılamaz ve asla savaşılmamalı” şeklinde bir kez daha doğruladılar. ”
Ancak 1990’ların başında Rusya’nın 2022’de Avrupa’ya entegre olabileceğini hayal eden herkes için, bu hafta Batı Avrupa’da bir dizi toplantıda ortaya çıkan şey, Soğuk Savaş sonrası Avrupa’nın güvenlik düzenlemesinde kalıcı hiçbir şeyin olmadığını hatırlatıyor. . En azından Bay Putin için bu, küresel düzende güç dağılımı ona umut verici göründüğünde yeniden müzakereye tabi olan geçici bir düzenlemeydi.
Boşluğun derinliği, Rusya dışişleri bakan yardımcısı Sergei A. Ryabkov’un Pazar gecesi dışişleri bakan yardımcısı Wendy R. Sherman ile yemeğe gitmeden önce yaptığı kamuoyu açıklamalarında açıkça görülüyordu. Ukrayna’dan zar zor bahsetti. Rusya’nın hedefinin çok daha büyük olduğunu ve Amerikalıların Moskova’nın stratejik hedefleri hakkında “anlayış eksikliği” olduğunu iddia etti.
Bay Ryabkov, “On yıllardır devam eden yıkıcı NATO faaliyetlerinin azaltılmasını sağlamamız ve NATO’yu esasen 1997’deki duruma eşdeğer konumlara geri getirmemiz gerekiyor” dedi. Ancak Amerikan tarafının ve NATO’nun bir anlaşmaya varmaya hazır olduğunu en az bu konularda duyuyoruz. ”
1997 yılını tesadüfen seçmedi. Bu, Clinton Yönetimi’nin ifadesiyle “İttifak ile Rusya arasında kalıcı ve sağlam bir ortaklık” öngören “NATO-Rusya Kuruluş Yasası”nın yılıydı. Dışişleri Bakanlığı o zaman yaptığı açıklamada, anlaşmanın Rusya’nın ittifak kararları üzerinde vetosuna sahip olmadığını ve NATO üyeliğinin “yükselen tüm Avrupa demokrasilerine açık kalacağını” açıkladığını söyledi. ”
O zamandan beri, Rusya’nın giderek artan sert itirazları üzerine 15 ülke NATO ittifakına katıldı. Ve Ukrayna’nın önümüzdeki yıllarda üyeliğe hak kazanması için çok az şans olsa da, Bay Putin, eski Sovyet imparatorluğunun kalbinin bir parçası olarak gördüğü Ukrayna’ya sadece bir güvence vermenin yeterli olmadığını açıkça belirtti. asla NATO’ya girmeyin.
Bay Putin ayrıca Batı’nın silahlarının ve birliklerinin eski Sovyet devletlerinden sürülmesini sağlamak istiyor. Batılı yetkililer arasındaki korku, böyle bir geri çekilmenin bu demokrasileri tehlikeye atacağı ve Bay Putin’in işgal tehdidi, seçim manipülasyonu, siber saldırı veya diğer zorlama biçimleri yoluyla sindirme stratejisini güçlendirmesine olanak sağlayacağı yönünde.
Ukrayna Üzerinde Artan Gerginliği Anlayın
<saat/>
Kart 1/5
Bira çatışması. Ukrayna ile Rusya arasındaki düşmanlık, Rus ordusunun Ukrayna topraklarına geçerek Kırım’ı ilhak ettiği ve doğuda bir isyan başlattığı 2014’ten beri kızışıyor. 2015’te belirsiz bir ateşkese ulaşıldı, ancak barış zor oldu.
Düşmanlıklarda ani bir artış. Rusya son zamanlarda Ukrayna sınırına yakın kuvvetler oluşturuyor ve Kremlin’in komşusuna yönelik retoriği sertleşti. Ukrayna’nın Rus destekli ayrılıkçılar tarafından işletilen bir obüsü vurmak için silahlı bir insansız hava aracı kullandığı Ekim ayı sonlarında endişe arttı.
Uğursuz uyarılar. Rusya grevi, ateşkes anlaşmasını ihlal eden istikrarsızlaştırıcı bir eylem olarak nitelendirerek, Ukrayna’da ABD ve Avrupa’yı çatışmanın yeni bir aşamasına çekebilecek yeni bir müdahaleye ilişkin korkuları artırdı.
Kremlin’in konumu. NATO’nun doğuya doğru genişlemesini giderek ülkesi için varoluşsal bir tehdit olarak tasvir eden Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, Moskova’nın askeri yığınağının Ukrayna’nın ittifakla derinleşen ortaklığına bir yanıt olduğunu söyledi.
Ölçülü bir yaklaşım. Başkan Biden, Rusya ile istikrarlı bir ilişki istediğini söyledi. Şimdiye kadar yönetimi, Avrupa ülkeleriyle uyum içinde caydırıcı önlemler geliştirmeye çalışırken Moskova ile diyalogu sürdürmeye odaklanıyor.
Sn. Ryabkov Pazar günü yaptığı açıklamada, Batı’nın “tüm bunları frenlemesini ve bitmeyen tartışmalara gömmesini” önlemek için “ara vermeden, dinamik bir şekilde” müzakere etme niyetinde olduğunu söyledi. Elbette Washington ve Avrupalı müttefiklerinin yapmak istedikleri de tam olarak bu: Ukrayna’nın üç tarafında yığılan 100.000 civarındaki Rus askerinin geri çekilmesi için müzakereler yürütürken süreci yavaşlatmak.
Pentagon stratejistlerine göre Bay Putin, penceresinin sınırlı olduğunu biliyor: Onun taburları, ancak, zemin yeterince donmuş olduğunda, kışın derinliklerinde büyük bir istila başlatabilir. Nisan ayına kadar çamur mevsimi başlar.
Dolayısıyla, bu haftaki Cenevre görüşmeleri ve müteakip iki toplantı – Çarşamba günü Rusya ile NATO ve Perşembe günü Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (Ukrayna da dahil) arasında yapılacak bir toplantı üzerinde asılı duran soru, Sayın Putin’in Putin olup olmadığıdır. işgale bir çözüm veya bahane arıyor.
Bay Biden’in yardımcıları, ABD’nin bir çözüm istediğini, ancak Ukrayna’nın toprak bütünlüğüne yönelik ihlallere veya Amerikan asker seviyelerinin azaltılmasına izin verme pahasına olmadığını söylüyor. Pazar günü, Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken, 2019’da Trump yönetimi tarafından terk edilen Orta Düzey Nükleer Kuvvetler anlaşmasının olası bir yeniden canlandırılmasına ve birliklerin konuşlandırılabileceği ve tatbikatların yürütülebileceği yerlere karşılıklı sınırlamalar konusunda bir anlaşmaya kapı açtı.
Bay Blinken ayrıca, konvansiyonel kuvvetleri tatbikat yaparken sınırlardan uzak tutan eski bir anlaşmanın yenilenmesi için yer olduğunu söyledi; Bu, Ukrayna’nın ani bir işgal korkusunu azaltabilirken, Rusya’nın güvenlik endişelerini de hafifletebilir. “Bunlar kesinlikle tekrar gözden geçirilebilecek şeyler – eğer Rusya bunu yapmakta ciddiyse. dedi Bay Blinken.
Özel olarak, Amerikalı yetkililer, Bay Putin’in ilgilendiğine dair şüphelerini dile getirdiler. Mirasını ve Rusya’nın saygısızlığa uğradığı ve kuşatıldığı yıllar olduğunu iddia ettiği şeyi tersine çevirme arzusunu düşünen Putin, son yıllardaki statükoyu yeniden tesis eden anlaşmalardan memnun olmayabilir.
Yetkililer arasındaki endişe, Rusya’nın bu haftaki diplomasi hareketlerini yalnızca endişelerinin giderilmediğini – ve Bay Putin’in Doğu Ukrayna’yı daha fazla ele geçirmeye çalışacağını veya sakat bırakmak için siber veya başka saldırılar gerçekleştireceğini beyan etmek için geçmesidir. Kiev’de hükümet.
Vladimir V. Putin için mesele çok daha büyük olabilir: Tarihteki bu özel anı kullanarak, muhafazakar tarihçi Niall Ferguson’un sözleriyle, “eskiyi yeniden yaratmak” için zamanı 1990’ların ortalarına geri alıp alamayacağı. Sovyet etki alanı. ”
Rusya’nın talepleri, gerçek değeriyle ele alındığında çarpıcıdır: Bay Putin’in hükümeti, Batı Ukrayna’ya yönelik tehditlere bir son vermek istiyorsa, eski Sovyet devletlerinden silahlarını, güçlerini ve hatta nükleer silahlarını geri çekmesi gerektiğini ilan etti – Ukrayna ve bölgedeki diğer devletlerin asla NATO ittifakına katılmayacağını taahhüt ediyoruz.
Bu duruş, duvarın inşasına veya 1968’de Varşova Paktı güçleri tarafından Çekoslovakya’nın işgaline yol açan 1961 Berlin krizinin yankılarını taşıyorsa, benzerlikler (ve bazı önemli farklılıklar) oradadır.
Geçen yılın dersi, Soğuk Savaş uzun süre önce sona ererken, Soğuk Savaş benzeri davranışların devam etmesi olabilir. Ve Sovyetler Birliği’nin dağılmasından bu yana geçen otuz yılda, dünyanın iki başlıca nükleer düşmanı arasındaki gerilim hiç bu kadar kötü olmamıştı – barışçıl bir gerilimi düşürme yolunu ayırt etmeyi zorlaştırıyor.
Atlantik Konseyi’nin CEO’su Frederick Kempe hafta sonu, “Avrupa daha önce çok sık böyle çirkin anlarla karşı karşıya kaldı,” diye yazdı, “yaşam ve ölüm – ve savaş ve barış – güç ve test dengesine bağlıydı. despotlar ve daha iyi niyetli güçler arasındaki iradeler. ”
Başkan George Bush’un 1989’da “Avrupa’nın bütün ve özgür olmasına izin verme” zamanının geldiğini açıklamasından on yıllar sonra, Başkan Biden kendisini “bu özlemin ölmekte olan korları için bir hakikat anında” buluyor Bay Kempe.
Analistler, iyi haberin, hiç kimsenin en korkunç silahları ortaya çıkarmakla tehdit etmediğini belirtiyor. Daha geçen gün, Washington ve Moskova – diğer orijinal nükleer devletler, İngiltere, Fransa ve Çin ile birlikte – Reaganesk çizgiyi “nükleer bir savaş kazanılamaz ve asla savaşılmamalı” şeklinde bir kez daha doğruladılar. ”
Ancak 1990’ların başında Rusya’nın 2022’de Avrupa’ya entegre olabileceğini hayal eden herkes için, bu hafta Batı Avrupa’da bir dizi toplantıda ortaya çıkan şey, Soğuk Savaş sonrası Avrupa’nın güvenlik düzenlemesinde kalıcı hiçbir şeyin olmadığını hatırlatıyor. . En azından Bay Putin için bu, küresel düzende güç dağılımı ona umut verici göründüğünde yeniden müzakereye tabi olan geçici bir düzenlemeydi.
Boşluğun derinliği, Rusya dışişleri bakan yardımcısı Sergei A. Ryabkov’un Pazar gecesi dışişleri bakan yardımcısı Wendy R. Sherman ile yemeğe gitmeden önce yaptığı kamuoyu açıklamalarında açıkça görülüyordu. Ukrayna’dan zar zor bahsetti. Rusya’nın hedefinin çok daha büyük olduğunu ve Amerikalıların Moskova’nın stratejik hedefleri hakkında “anlayış eksikliği” olduğunu iddia etti.
Bay Ryabkov, “On yıllardır devam eden yıkıcı NATO faaliyetlerinin azaltılmasını sağlamamız ve NATO’yu esasen 1997’deki duruma eşdeğer konumlara geri getirmemiz gerekiyor” dedi. Ancak Amerikan tarafının ve NATO’nun bir anlaşmaya varmaya hazır olduğunu en az bu konularda duyuyoruz. ”
1997 yılını tesadüfen seçmedi. Bu, Clinton Yönetimi’nin ifadesiyle “İttifak ile Rusya arasında kalıcı ve sağlam bir ortaklık” öngören “NATO-Rusya Kuruluş Yasası”nın yılıydı. Dışişleri Bakanlığı o zaman yaptığı açıklamada, anlaşmanın Rusya’nın ittifak kararları üzerinde vetosuna sahip olmadığını ve NATO üyeliğinin “yükselen tüm Avrupa demokrasilerine açık kalacağını” açıkladığını söyledi. ”
O zamandan beri, Rusya’nın giderek artan sert itirazları üzerine 15 ülke NATO ittifakına katıldı. Ve Ukrayna’nın önümüzdeki yıllarda üyeliğe hak kazanması için çok az şans olsa da, Bay Putin, eski Sovyet imparatorluğunun kalbinin bir parçası olarak gördüğü Ukrayna’ya sadece bir güvence vermenin yeterli olmadığını açıkça belirtti. asla NATO’ya girmeyin.
Bay Putin ayrıca Batı’nın silahlarının ve birliklerinin eski Sovyet devletlerinden sürülmesini sağlamak istiyor. Batılı yetkililer arasındaki korku, böyle bir geri çekilmenin bu demokrasileri tehlikeye atacağı ve Bay Putin’in işgal tehdidi, seçim manipülasyonu, siber saldırı veya diğer zorlama biçimleri yoluyla sindirme stratejisini güçlendirmesine olanak sağlayacağı yönünde.
Ukrayna Üzerinde Artan Gerginliği Anlayın
<saat/>
Kart 1/5
Bira çatışması. Ukrayna ile Rusya arasındaki düşmanlık, Rus ordusunun Ukrayna topraklarına geçerek Kırım’ı ilhak ettiği ve doğuda bir isyan başlattığı 2014’ten beri kızışıyor. 2015’te belirsiz bir ateşkese ulaşıldı, ancak barış zor oldu.
Düşmanlıklarda ani bir artış. Rusya son zamanlarda Ukrayna sınırına yakın kuvvetler oluşturuyor ve Kremlin’in komşusuna yönelik retoriği sertleşti. Ukrayna’nın Rus destekli ayrılıkçılar tarafından işletilen bir obüsü vurmak için silahlı bir insansız hava aracı kullandığı Ekim ayı sonlarında endişe arttı.
Uğursuz uyarılar. Rusya grevi, ateşkes anlaşmasını ihlal eden istikrarsızlaştırıcı bir eylem olarak nitelendirerek, Ukrayna’da ABD ve Avrupa’yı çatışmanın yeni bir aşamasına çekebilecek yeni bir müdahaleye ilişkin korkuları artırdı.
Kremlin’in konumu. NATO’nun doğuya doğru genişlemesini giderek ülkesi için varoluşsal bir tehdit olarak tasvir eden Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, Moskova’nın askeri yığınağının Ukrayna’nın ittifakla derinleşen ortaklığına bir yanıt olduğunu söyledi.
Ölçülü bir yaklaşım. Başkan Biden, Rusya ile istikrarlı bir ilişki istediğini söyledi. Şimdiye kadar yönetimi, Avrupa ülkeleriyle uyum içinde caydırıcı önlemler geliştirmeye çalışırken Moskova ile diyalogu sürdürmeye odaklanıyor.
Sn. Ryabkov Pazar günü yaptığı açıklamada, Batı’nın “tüm bunları frenlemesini ve bitmeyen tartışmalara gömmesini” önlemek için “ara vermeden, dinamik bir şekilde” müzakere etme niyetinde olduğunu söyledi. Elbette Washington ve Avrupalı müttefiklerinin yapmak istedikleri de tam olarak bu: Ukrayna’nın üç tarafında yığılan 100.000 civarındaki Rus askerinin geri çekilmesi için müzakereler yürütürken süreci yavaşlatmak.
Pentagon stratejistlerine göre Bay Putin, penceresinin sınırlı olduğunu biliyor: Onun taburları, ancak, zemin yeterince donmuş olduğunda, kışın derinliklerinde büyük bir istila başlatabilir. Nisan ayına kadar çamur mevsimi başlar.
Dolayısıyla, bu haftaki Cenevre görüşmeleri ve müteakip iki toplantı – Çarşamba günü Rusya ile NATO ve Perşembe günü Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (Ukrayna da dahil) arasında yapılacak bir toplantı üzerinde asılı duran soru, Sayın Putin’in Putin olup olmadığıdır. işgale bir çözüm veya bahane arıyor.
Bay Biden’in yardımcıları, ABD’nin bir çözüm istediğini, ancak Ukrayna’nın toprak bütünlüğüne yönelik ihlallere veya Amerikan asker seviyelerinin azaltılmasına izin verme pahasına olmadığını söylüyor. Pazar günü, Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken, 2019’da Trump yönetimi tarafından terk edilen Orta Düzey Nükleer Kuvvetler anlaşmasının olası bir yeniden canlandırılmasına ve birliklerin konuşlandırılabileceği ve tatbikatların yürütülebileceği yerlere karşılıklı sınırlamalar konusunda bir anlaşmaya kapı açtı.
Bay Blinken ayrıca, konvansiyonel kuvvetleri tatbikat yaparken sınırlardan uzak tutan eski bir anlaşmanın yenilenmesi için yer olduğunu söyledi; Bu, Ukrayna’nın ani bir işgal korkusunu azaltabilirken, Rusya’nın güvenlik endişelerini de hafifletebilir. “Bunlar kesinlikle tekrar gözden geçirilebilecek şeyler – eğer Rusya bunu yapmakta ciddiyse. dedi Bay Blinken.
Özel olarak, Amerikalı yetkililer, Bay Putin’in ilgilendiğine dair şüphelerini dile getirdiler. Mirasını ve Rusya’nın saygısızlığa uğradığı ve kuşatıldığı yıllar olduğunu iddia ettiği şeyi tersine çevirme arzusunu düşünen Putin, son yıllardaki statükoyu yeniden tesis eden anlaşmalardan memnun olmayabilir.
Yetkililer arasındaki endişe, Rusya’nın bu haftaki diplomasi hareketlerini yalnızca endişelerinin giderilmediğini – ve Bay Putin’in Doğu Ukrayna’yı daha fazla ele geçirmeye çalışacağını veya sakat bırakmak için siber veya başka saldırılar gerçekleştireceğini beyan etmek için geçmesidir. Kiev’de hükümet.